حواس‌مان به اضطراب اجتماعی هست؟

اضطراب اجتماعی؛ بحران زمانه ما

اضطراب دائمی در جوامع مدرن دیگر یک پدیده فردی نیست بلکه مسئله‌ای ساختاری است که ریشه در فشارهای اقتصادی، نابرابری اجتماعی و انزوای شهری دارد. در ایران این معضل به بحران ملی تبدیل شده و آمارها نشان می‌دهد ۱۵ تا ۲۳ درصد بزرگسالان ایرانی از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند که چندین برابر میانگین جهانی است.

عوامل تشدیدکننده اضطراب

• فشار اقتصادی: تورم مزمن، بیکاری و کاهش ارزش پول
• نابرابری اجتماعی: ترس دائمی از سقوط طبقاتی
• انزوای شهری: تضعیف روابط سنتی و حمایت‌های خانوادگی
• شبکه‌های اجتماعی: مقایسه دائمی با زندگی‌های ایده‌آل شده

پیامدهای اضطراب دائمی

"اضطراب دائمی فقط یک حس بد نیست؛ وقتی سال‌ها ادامه پیدا کند، مثل یک سم کند در تمام بخش‌های زندگی فرد و جامعه نفوذ می‌کند"

• بیماری‌های قلبی و عروقی، ضعف سیستم ایمنی و کاهش طول عمر
• افسردگی، اعتیاد و افزایش نرخ خودکشی
• کاهش بهره‌وری ملی و هزینه‌های سنگین درمانی
• مهاجرت نخبگان و کاهش نرخ ازدواج و فرزندآوری

راه حل واقعی این بحران نیازمند تغییرات ساختاری در سطح جامعه است نه فقط درمان‌های فردی.