جایگاه مادر در فرهنگ شیعی؛ میراثی برگرفته از سیره صدیقه طاهره(س)
در فرهنگ شیعی، مفهوم مادر تنها یک نقش خانوادگی نیست، بلکه جایگاهی قدسی و تربیتی است که ریشه در سیره نورانی حضرت فاطمه زهرا(س) دارد. این مقاله به بررسی نقش الگویی ایشان در تربیت نسل و تأثیر محبت فاطمی در عاقبت انسانها میپردازد.
جایگاه مقدس مادر در فرهنگ شیعی
در فرهنگ شیعی، مفهوم مادر فراتر از یک نقش خانوادگی معمولی بوده و دارای جایگاهی قدسی و تربیتی است که ریشه در سیره نورانی حضرت فاطمه زهرا(س) دارد. پیامبر اکرم(ص) ایشان را با عنوان «ام ابیها» (مادر پدر) خطاب میکردند که نشاندهنده عمق رابطه عاطفی و نقش مادرانه حضرت زهرا نسبت به پیامبر حتی در دوران غربت اسلام است.
- محبت دوطرفه پیامبر و حضرت زهرا به اندازهای بود که پیامبر(ص) دست فاطمه را میبوسیدند و در سفرها ابتدا به دیدار ایشان میرفتند
- حضرت زهرا(س) همچون مادری دلسوز، زخمهای پیامبر را مرهم مینهادند و رنجهای ایشان را کاهش میدادند
- سیره تربیتی ایشان الگویی برای تمام زنان مسلمان بوده و واژه مادر را در فرهنگ اسلامی مقدس ساخته است
- محبت به حضرت زهرا طبق روایات، عامل نجات در قیامت و جدایی از جهنم محسوب میشود
- سادهزیستی و قناعت از ویژگیهای بارر زندگی این بانوی بزرگوار بود
حجت الاسلام فرخزاد: «محبت حضرت زهرا(س) یکی از مهمترین چیزهایی است که در قبر به درد ما میخورد و پیامبر(ص) فرمود: هر کس فاطمه را دوست بدارد در بهشت کنار من خواهد بود»
حجت الاسلام کریمی والا: «حضرت زهرا بیشترین عشق و علاقه را به خانواده نشان میدادند و حقیقتاً یک الگوی بیمثال برای جامعه هستند»
سیره عملی حضرت فاطمه زهرا(س) نه تنها نشاندهنده سیره پیامبر اکرم(ص) است، بلکه الگویی کامل برای نقش مادرانه در تربیت نسل و حفظ مکتب اسلامی محسوب میشود.
