دیپلماسی با چشمان بسته؛ نوبل برای معمار تحریم و ترور؟
تحلیل انتقادی اظهارات عراقچی درباره امکان مذاکره با ترامپ و پیشنهاد جایزه صلح نوبل برای او، با تأکید بر تناقض این دیدگاه با سابقه سیاه ترامپ در تحریمها، ترور سردار سلیمانی و حمایت از رژیم صهیونیستی.

تحلیل انتقادی پیشنهاد صلح نوبل برای ترامپ
اظهارات سید عباس عراقچی، وزیر امور خورجه ایران، درباره امکان مذاکره با دونالد ترامپ و پیشنهاد جایزه صلح نوبل برای او، موجی از انتقادات را برانگیخته است. این اظهارات در شرایطی مطرح میشود که منطقه خاورمیانه درگیر جنایات بیسابقه رژیم صهیونیستی با حمایت مستقیم آمریکا است.
- سابقه سیاه ترامپ: خروج از برجام، وضع تحریمهای حداکثری، ترور شهید سردار سلیمانی و حمله به تأسیسات هستهای ایران
- حمایت بیقید و شرط از صهیونیسم: همراهی مستقیم در حملات اخیر به خاک ایران و منافع منطقهای
- تقلیلگرایی دیپلماتیک: گره زدن اعتبار یک جایزه جهانی به اراده نماد پیمانشکنی بینالمللی
“صلح واقعی نه از مسیر لبخند به دیکتاتورها، بلکه در ایستادگی مقابل زورگویی به دست میآید.”
“امید بستن به تغییر رفتار فردی که اساساً بر پایه ایرانستیزی هویت یافته، بازی در زمین گفتمانی تضعیفکننده اقتدار ملت ایران است.”
این رویکرد دیپلماتیک به عنوان نوعی نادیده گرفتن واقعیتهای خونین میدان و جفا به مفاهیم والایی مانند صلح و استقلال ملتها ارزیابی میشود.




