محمدرضا اولیا: معماری سنتی ایران از جنس آفرینش است نه تولید صنعتی
پیشکسوت معماری ایرانی تأکید کرد که معماری سنتی ایران فرایند آفرینشی منحصربهفرد است که هر بنا در تعامل با محیط خود معنا مییابد. وی در بازدید علمی مدرسه چهارباغ اصفهان بر اهمیت احترام به تفاوتها و پیوند معماری با طبیعت تأکید نمود.
معماری سنتی ایران: آفرینش بهجای تولید صنعتی
محمدرضا اولیا، معمار و مرمتگر شناختهشده ایرانی، در بازدید علمی مدرسه چهارباغ اصفهان بر ماهیت آفرینشمحور معماری سنتی ایران تأکید کرد. وی بیان نمود که معماری سنتی ایران از جنس آفرینش است نه تولید صنعتی، به همین دلیل هیچ دو فضای معماری سنتی شبیه هم نیست و هر بنا در تعامل با محیط خود معنا مییابد.
- فرایند شکلگیری مهمتر از نتیجه نهایی است و معماری زمانی اصالت دارد که از دل مکان و زمان بجوشد
- آموزش معماری باید بر پایه پرسش و کنجکاوی شکل بگیرد و تفاوتهای فردی را به رسمیت بشناسد
- معماری بومی ایران از جنس رویش است و پیوند ناگسستنی با طبیعت و زیست انسانی دارد
- مرمت آگاهانه نیازمند خواندن لایهبهلایه بنا و فهم زمینههای طبیعی و فرهنگی است
- مصالح در معماری سنتی دارای هندسه، منطق و شأن خاص خود هستند و همسانسازی به آنها آسیب میزند
“معماری سنتی ایران از جنس آفرینش است و نه تولید صنعتی؛ به همین دلیل هیچ دو فضا، هیچ دو کلاس و هیچ دو تجربهای در آن مشابه هم نیست.”
“معمار آگاه، طرح را بر زمین تحمیل نمیکند، بلکه از زمین میپرسد و پاسخ را میشنود. این تواضع، جوهره معماری اصیل است.”
اولیا در پایان مدرسه چهارباغ اصفهان را نمونهای درخشان از معماری آفرینشمحور دانست و تأکید کرد که اگر معماران امروز بیاموزند چگونه این متون چندلایه را بخوانند، معماری آینده ایران میتواند دوباره ریشهدار، انسانی و ماندگار شود.
