کریک؛ موزهای زنده زیر سقف زاگرس
روستای کریک در یاسوج به عنوان موزهای زنده شناخته میشود که زنان آن تاریخ زاگرس را با بافت **گلیم** و **گبه** روایت میکنند. صنایع دستی شامل **چوقا**، نمد و سفال، شناسنامه فرهنگی این منطقه هستند.

روستای کریک؛ نگهدارنده میراث زاگرس
روستای کریک در دل کوهستانهای زاگرس جنوبی واقع شده و به عنوان یک موزه زنده شناخته میشود. زنان این روستا تاریخ و فرهنگ منطقه را نه با قلم، بلکه با نخ و پشم بر تار و پود گلیمها و دیگر صنایع دستی روایت میکنند. هر بافت، روایتگر داستان کهن زندگی، مقاومت و زیباییشناسی مردمان این خطه است.
- گبه و گلیم با نقشهای هندسی و حیوانات سمبلیک مانند شیر و بز کوهی
- چوقا به عنوان پوشش اصیل مردان بویراحمدی
- نمد مالی برای تولید زیرانداز و پوشش چوپانان
- سیاه چادر بافی از موی بز برای عشایر کوچرو
- سفال و ابزار چوبی کاربردی در زندگی روستایی
علی اکبر پاک: "هر گبه، گویی تابلویی از زندگی عشایری و طبیعت پیرامون است."
سید مجید امیر حسینی: "صنایع دستی کریک، شناسنامه فرهنگی مردمانی هستند که با نخ و پشم، تاریخ زاگرس را ثبت کردهاند."
حفاظت از این گنجینههای فرهنگی به معنای پاسداشت هویتی است که ریشه در اعماق تاریخ ایران دارد.


