کریک؛ موزه‌ای زنده زیر سقف زاگرس

روستای کریک؛ نگهدارنده میراث زاگرس

روستای کریک در دل کوهستان‌های زاگرس جنوبی واقع شده و به عنوان یک موزه زنده شناخته می‌شود. زنان این روستا تاریخ و فرهنگ منطقه را نه با قلم، بلکه با نخ و پشم بر تار و پود گلیم‌ها و دیگر صنایع دستی روایت می‌کنند. هر بافت، روایتگر داستان کهن زندگی، مقاومت و زیبایی‌شناسی مردمان این خطه است.

• گبه و گلیم با نقش‌های هندسی و حیوانات سمبلیک مانند شیر و بز کوهی
• چوقا به عنوان پوشش اصیل مردان بویراحمدی
• نمد مالی برای تولید زیرانداز و پوشش چوپانان
• سیاه چادر بافی از موی بز برای عشایر کوچ‌رو
• سفال و ابزار چوبی کاربردی در زندگی روستایی

علی اکبر پاک: "هر گبه، گویی تابلویی از زندگی عشایری و طبیعت پیرامون است."

سید مجید امیر حسینی: "صنایع دستی کریک، شناسنامه فرهنگی مردمانی هستند که با نخ و پشم، تاریخ زاگرس را ثبت کرده‌اند."

حفاظت از این گنجینه‌های فرهنگی به معنای پاسداشت هویتی است که ریشه در اعماق تاریخ ایران دارد.