کارکنان تنبلی نمی‌کنند — آن‌ها «میکروشیفتینگ» می‌کنند: نحوه افزایش بهره‌وری کلی با دورکاری
بر اساس گزارش، مدیران ۷۹ درصد بیشتر از زیردستان خود تمایل به «میکروشیفتینگ» دارند. این روش شامل تقسیم کار به بلوک‌های کوتاه و انجام وظایف شخصی در بین آن‌ها است.
میکروشیفتینگ: انقلابی در بهره‌وری دورکاری
بر اساس گزارش جدید شرکت Owl Labs، مفهوم «میکروشیفتینگ» به عنوان "انعطاف‌پذیری ساختاریافته با بلوک‌های کاری کوتاه و غیرخطی متناسب با انرژی، وظایف یا بهره‌وری فرد" تعریف شده است. این روش به کارکنان اجازه می‌دهد کار خود را در زمانی که بیشترین بهره‌وری را دارند انجام دهند و استرس مربوط به بهره‌وری شخصی را کاهش دهد. میکروشیفتینگ شامل تقسیم روز کاری به بخش‌های کوتاه و شدید بهره‌وری است، در حالی که کارهای غیرمرتبط در فواصل بین آن‌ها انجام می‌شود.
- ۶۵ درصد از کارکنان به میکروشیفتینگ علاقه‌مند هستند
- مدیران ۷۹ درصد بیشتر از زیردستان خود از این روش استفاده می‌کنند
- مراقبان و نسل‌های Z و هزاره تمایل بیشتری به این سبک کاری دارند
- کارکنان حاضرند ۹ درصد از حقوق سالانه خود را برای ساعات کاری انعطاف‌پذیر معامله کنند
- تحقیقات نشان می‌دهد间隔های کاری کوتاه و عمدی به تمرکز و بهره‌وری کمک می‌کنند
"میکروشیفتینگ راهی عالی برای متعادل کردن مسئولیت‌های شخصی در کنار کار است" - پیتر دوریس، مدیرعامل Kickresume "انعطاف‌پذیری یکی از متداول‌ترین و مورد تقاضاترین مزایای شغلی است" - پیتر دوریس
این روش به عنوان اسپرینت‌های کوچک کاری در نظر گرفته می‌شود نه فرصتی برای تنبلی. نکته کلیدی شناسایی زمان اوج بهره‌وری فردی و انجام مهم‌ترین وظایف در آن بازه است.