پیروزی ممدانی، پیروزی فرهنگ قربانینمایی در نیویورک و طبقه کارگر ساختگی نسل زد
حامیان زهران ممدانی عمدتاً جوان، تحصیلکرده و سفیدپوست هستند که در مناطق مُد روز بروکلین زندگی میکنند و باور دارند قشر محروم نیویورک محسوب میشوند.
تحلیل پایگاه حامیان زهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک
این مقاله به تحلیل ویژگیهای حامیان زهران ممدانی در رقابتهای انتخابات شهرداری نیویورک میپردازد. نویسنده استدلال میکند که برخلاف تصور اولیه، حامیان ممدانی عمدتاً از قشر مرفه ولی دارای ذهنیت قربانی هستند. این گروه که عموماً جوان، تحصیلکرده و ساکن مناطق مُد روز بروکلین مانند ویلیامزburg و Greenpoint هستند، با وجود برخورداری از امکانات نسبتاً خوب، خود را جزو محرومان جامعه میپندارند.
- حامیان ممدانی نسبت به اندرو کومو در محلات پردرآمد ۱۳ امتیاز پیشرفت داشتند
- پیشنهادات ممدانی مانند اتوبوس رایگان و فروشگاههای دولتی برای این قشر جذاب است
- بسیاری از حامیان دارای مدارک علوم انسانی بوده و درآمد کمتری نسبت به همتایان خود دارند
- فضای مجازی و شبکههایی مانند TikTok در تقویت ذهنیت قربانی نقش دارد
- آنها سیاستهای رایگان و افزایش مالیات ثروتمندان را راهحل مشکلات خود میدانند
"ممدانی قهرمان طبقه کارگر ساختگی است: کسانی که در واقعیت وضعیت مالی خوبی دارند اما احساس فقر میکنند"
"در ذهن رایدهندگانش، وعدههای رایگان ممدانی نه برای محرومان واقعی، بلکه برای خودشان است"
نویسنده در پایان نتیجه میگیرد که این گروه به دلیل احساس حقارت و حسادت به زندگی دیگران، به وعدههای رایگان ممدانی روی آوردهاند، درحالی که محرومان واقعی به سیاستمداران سنتی مانند کومو رای دادند.
