چگونه ترقیخواهان قوانین رأیگیری را برای کمک به پیروزی زهران ممdani مهندسی کردند
انتخاب ممdani را میتوان بهدرستی «مهندسیشده» خواند و ترقیخواهان در سایر نقاط نیز در حال یادداشتبرداری هستند. این مقاله به بررسی نقش رأیگیری ترتیبی و قوانین مالی در این پیروزی میپردازد.
نقش قوانین رأیگیری در پیروزی زهران ممdani
انتخاب زهران ممdani به عنوان شهردار نیویورک نمونهای از مهندسی دقیق قوانین انتخاباتی توسط جناحهای ترقیخواه است. سه عامل کلیدی در این پیروزی نقش داشتند: سیستم رأیگیری ترتیبی (RCV)، سیستم تطبیق مالی عمومی و تغییر قوانین مربوط به حمایت احزاب از نامزدهای دیگر.
- رأیگیری ترتیبی: این سیستم که فقط در انتخابات مقدماتی اعمال شد، به ممdani اجازه داد با تنها ۴۴٪ آرای اولیه برنده شود. در انتخابات عمومی که این سیستم حذف شد، او تنها ۵۰.۴٪ آرا را کسب کرد.
- تطبیق مالی عمومی: بودجه عمومی ۱۲.۷ میلیون دلاری که بیشتر هزینههای campagne او را پوشش داد، از طریق سیستم ۸ به ۱ تطبیق اعطا شد.
- قوانین احزاب: تصمیم دادگاه ۲۰۰۶ اجازه داد احزاب مانند Working Families Party در انتخابات مقدماتی دیگر احزاب دخالت کنند.
"اگر نیویورک در انتخابات عمومی نیز از سیستم رأیگیری ترتیبی استفاده میکرد، این رقابت بسیار نزدک میشد." – جاش کراشار "افقهای ما بهطور تصاعدی باز شده است. پیروزی ممdani یک مدل ۱۰۰٪ قابل تکثیر است." – دانیل گولدن
این استراتژیها اکنون در ایالتهای دیگر نیز در حال اجراست و میتواند الگویی برای ترقیخواهان در سایر مناطق باشد.
