بررسی فیلم «رانینگ من»: بازسازی دیستوپیک با بازی گلن پاول راه میرود
بازسازی فیلم آرنولد شوارتزنگر با بازی گلن پاول بازگشتی غیرضروری به سال ۱۹۸۷ و فیلم‌های «بازی‌های گرسنگی» است. این فیلم به سبک «بازی مرگ» و «سکویید گیم» ساخته شده اما نتوانسته انتظارات را برآورده کند.
بررسی فیلم «رانینگ من» بازسازی ناامیدکننده
فیلم «رانینگ من» بازسازی نسخه ۱۹۸۷ با بازی آرنولد شوارتزنگر است که این بار با بازی گلن پاول و کارگردانی ادگار رایت ارائه شده است. داستان در یک آمریکای آینده‌گرای مستبدانه اتفاق می‌افتد که در آن شرکت‌کنندگان یک نمایش واقع‌نمای تلویزیونی باید برای زنده ماندن و برنده شدن یک میلیارد دلار فرار کنند.
- فیلم نتوانسته سبک متمایز کارگردان را نشان دهد و با سروصداهای علمی‌تخیلی معمولی پر شده است
- بازیگران اصلی از جمله پاول و جاش برولین نتوانسته‌اند شخصیت‌های قانع‌کننده‌ای ارائه دهند
- صحنه‌های کمدی ضعیف و پایان قابل پیش‌بینی از نقاط ضعف اصلی فیلم هستند
- طرح‌های تکراری مشابه «بازی‌های گرسنگی» و «سکویید گیم» نوآوری جدیدی ارائه نمی‌دهند
«من نمی‌گویم که «رانینگ من» نشانگر بازگشت به بربریت کولوسئوم روم است!» - دیالوگی از فیلم
«شهوت خون حق طبیعی ماست!» - دیالوگ دیگری که با سنگینی بیان می‌شود
فیلم به‌رغم потенциال بالا به دلیل اجرای ضعیف و lack of originality نمره پایینی دریافت کرده است.