تحلیل دیانای: آدولف هیتلر احتمالاً دارای میکروپنیس و یک بیضه بود
تحقیقات جدید نشان میدهد آدولف هیتلر احتمالاً مبتلا به سندرم کالمن بوده که منجر به میکروپنیس و نقص در رشد اندامهای جنسی شده است. این یافتهها در مستند «دیانای هیتلر: طرح یک دیکتاتور» ارائه شده است.

تحلیل ژنتیکی هیتلر
تحقیقات جدید مبتنی بر تحلیل دیانای نشان میدهد که آدولف هیتلر احتمالاً مبتلا به سندرم کالمن بوده است؛ یک اختلال ژنتیکی که میتواند رشد اندامهای جنسی را مختل کند. بر اساس این مطالعه، هیتلر با احتمال ۱ از ۱۰ دارای میکروپنیس (آلت تناسلی کمتر از ۵ سانتیمتر) بوده است. این یافتهها از نمونه خون به جای مانده روی مبل در پناهگاه برلین استخراج شده که هیتلر در سال ۱۹۴۵ در آن خودکشی کرد.
جزئیات تحقیق
- منبع دیانای: نمونه خون از پناهگاه برلین
- اختلال شناسایی شده: سندرم کالمن
- تأثیر بر هیتلر: مهار رشد اندام جنسی و بلوغ
- احتمال میکروپنیس: ۱۰٪
- تأیید گزارش قدیمی: وجود تنها یک بیضه
پروفسور توری کینگ، ژنتیکدان ارشد تحقیق: "اگر هیتلر نتایج ژنتیک خود را میدید، قطعاً خود را به اتاق گاز میفرستاد."
پروفسور کینگ در مورد اهمیت تحقیق: "این کار باید با دقت و وسواس علمی انجام میشد تا هیتلر را روی پایهای قرار ندهیم."
این یافتهها در مستند "دیانای هیتلر: طرح یک دیکتاتور" ارائه شده و تأکید شده که ژنتیک نمیتواند جنایات او را توجیه کند.




