نامهای به ابی: همسر سابقم از پسرمان متنفر است
ابی به مادری که پسرش در دوستیابی مشکل دارد مشاوره میدهد. پدر از پسر کوچکش دوری میکند و مادر نگران تأثیر این رابطه بر پسرش است.

رابطهی پدر و پسر در بحران
این نامه به ابی از جانب مادری است که نگران رابطهی همسر سابقش با پسر کوچکشان، اندرو، است. پدر، هنک، به طور مداوم انتظارات غیرواقعبینانه از پسرش دارد و با گفتن جملاتی مانند “تو پسر من نیستی” و قطع کمک به دلیل تماس نگرفتن، رابطه را تخریب کرده است. مادر توضیح میدهد که این رفتار یکی از دلایل جدایی آنها بوده و اکنون اندرو حتی پس از جراحی اورژانسی نیز از حمایت پدر محروم مانده است.
- پدر همواره پسرش را با برادر بزرگترش مقایسه میکند.
- تلاش برای خانوادهدرمانی نتیجهای نداشته است.
- رابطهی عاطفی بین دو برادر همچنان قوی است.
- مادر میپرسد آیا راه دیگری برای بهبود این فاصلهی عاطفی وجود دارد.
ابی در پاسخ تأکید میکند که پدر مسئول این وضعیت است و بهبود رابطه بدون تمایل او ممکن نیست. او پیشنهاد میکند که اندرو به تنهایی تحت درمان روانی قرار گیرد تا با آسیبهای عاطفی کنار بیاید.
“وابی میگوید: “چه نامهی غمانگیزی، و چه پدر و شوهری بیکفایت.” مادر نوشته: “کودکان باید بدانند که بدون قید و شرط دوست داشته میشوند.”
در ادامه، نامهی دوم از مادری در پاکستان مطرح میشود که نگران مهارتهای اجتماعی پسر ۷ سالهاش است. ابی به او توصیه میکند که دوستیها باید بهطور طبیعی شکل بگیرند و شرکت در فعالیتهای گروهی مانند ورزش میتواند کمککننده باشد.




