تجدید تلاش برای جداشدن استاتن آیلند از نیویورک پس از پیروزی ممدانی
سیاستمداران محافظه‌کار استاتن آیلند با استفاده از انتخاب «زوهران ممدانی» به عنوان شهردار نیویورک، تلاش‌های خود برای جدایی این منطقه را از سر گرفته‌اند. این جنبش که ریشه در دهه‌ها نارضایتی دارد، قصد دارد استاتن آیلند را به شهری مستقل تبدیل کند.
جنبش جدایی استاتن آیلند از نیویورک
با پیروزی زوهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک، سیاستمداران محافظه‌کار استاتن آیلند بار دیگر تلاش‌های خود برای جدایی این منطقه از نیویورک را از سر گرفته‌اند. نمایندگان جمهوری‌خواهی مانند اندرو لانزا و سام پیروزولو با اشاره به تفاوت‌های ایدئولوژیک این منطقه با بقیه شهر، لایحه‌ای برای جدایی ارائه داده‌اند. این جنبش که از دهه ۱۹۴۰ آغاز شده، در سال ۱۹۹۳ با رای ۶۵ درصدی ساکنان به یک رفراندوم غیرالزام‌آور انجامید، اما در آلبانی متوقف شد.
- تجدید تلاش‌ها: با توجه به گرایش‌های چپ‌گرایانه نیویورک، سیاستمداران معتقدند اکنون زمان مناسبی برای جدایی است.
- ملاحظات اقتصادی: نگرانی‌هایی درباره افزایش مالیات‌ها و هزینه‌های خدمات عمومی در صورت استقلال وجود دارد.
- حمایت مردمی: بر اساس نظرسنجی‌ها، حداقل ۶۰ درصد ساکنان استاتن آیلند از جدایی حمایت می‌کنند.
- راه‌حل رفراندوم: بسیاری از سیاستمداران خواستار برگزاری رفراندوم برای تعیین آینده منطقه هستند.
- ابعاد جمعیتی: استاتن آیلند با ۵۰۰ هزار نفر جمعیت، در صورت استقلال به دومین شهر بزرگ ایالت نیویورک تبدیل می‌شود.
اندرو لانزا: «زوهران ممدانی با ارزش‌های جامعه استاتن آیلند همخوانی ندارد و جدایی می‌تواند برای هر دو طرف مفید باشد.»
فرانک مورانو: «من نگران افزایش هزینه‌ها برای ساکنان هستم، اما درک می‌کنم که بسیاری احساس می‌کنند قربانی سیاست‌های نیویورک شده‌اند.»
این جنبش نشان‌دهنده شکاف عمیق سیاسی و فرهنگی بین استاتن آیلند و بقیه نیویورک است و احتمالاً در سال‌های آینده شاهد تحولات بیشتری خواهیم بود.
