نوآوری، نه حذف، بحرانهای آبوهوایی جهان را حل خواهد کرد
دولتهای غربی با صرف تریلیونها دلار برای خودروهای برقی و انرژیهای بادی و خورشیدی نامطمئن، به دنبال کاهش کربن هستند، اما این تلاشها تأثیر چندانی نداشته است. زمان تغییر اساسی فرارسیده است.

نوآوری راهحل واقعی تغییرات آبوهوایی
این مقاله استدلال میکند که تمرکز دولتهای غربی بر کاهش فوری انتشار کربن از طریق محدودیتهای پرهزینه و یارانههای گسترده برای فناوریهای فعلی مانند انرژی بادی و خورشیدی، یک استراتژی ناکارآمد بوده است. نویسنده خاطرنشان میسازد که نرخ جهانی کربنزدایی از دهه ۱۹۶۰ تقریباً ثابت مانده و حتی پس از توافق پاریس در سال ۲۰۱۵، انتشار جهانی کربن به رکورد جدیدی در سال ۲۰۲۴ رسیده است.
دلایل شکست رویکرد فعلی
- تغییر مرکز ثقل انتشارات: در حالی که در گذشته انتشارات توسط کشورهای ثروتمند غربی غالب بود، در آینده بیشترین سهم انتشار از چین، هند، آفریقا، برزیل و اندونزی خواهد بود.
- هزینههای سرسامآور: تعهد کربن صفر خالص کشورهای غربی تا سال ۲۰۵۰، صدها تریلیون دلار هزینه خواهد داشت اما تأثیر آن بر دمای جهانی تا سال ۲۱۰۰ کمتر از ۰.۲ درجه فارنهایت خواهد بود.
- انتقال آلودگی: سیاستهای سختگیرانه ممکن است تنها صنایع انرژیبر را به کشورهای در حال توسعه منتقل کند.
راهحل پیشنهادی: سرمایهگذاری بر نوآوری
نویسنده راهحل اصلی را نه در محدودیت، بلکه در سرمایهگذاری قابل توجه در تحقیق و توسعه (R&D) فناوریهای انرژی سبز میداند. او اشاره میکند که سهم هزینههای R&D سبز از تولید ناخالص داخلی کشورهای ثروتمند از بیش از ۸ سنت به ازای هر ۱۰۰ دلار در سال ۱۹۸۰ به کمتر از ۴ سنت در سال ۲۰۲۳ کاهش یافته است.




