وابستگی بیش از حد نیو یورک نیکز به پرتاب های سه امتیازی در حال خراب کردن ان‌بی‌ای است

وابستگی بیش از حد به پرتاب‌های سه‌امتیازی در حال خراب کردن بسکتبال است

فیل ماشنیک در این ستون ورزشی استدلال می‌کند که وابستگی بیش از حد تیم‌های ان‌بی‌ای مانند نیو یورک نیکز به پرتاب‌های سه‌امتیازی در حال خراب کردن روحیه واقعی بازی بسکتبال است. نویسنده خاطرنشان می‌کند که حتی در بازی‌های سه به سه حیاط مدرسه، بسکتبال یک فرم هنری بود که نیاز به سرعت و سلیقه خاصی داشت، اما زمانی که یک بازیکن شروع به "پرتاب‌های بی‌محتوا" از فاصله دور می‌کرد، بازی برای پنج بازیکن دیگر خراب می‌شد.

• نیکز تحت هدایت مایک براون بیش از پیش به پرتاب‌های سه‌امتیازی غیرخلاق، تکراری و غیرقابل اعتماد متکی شده‌اند
• فصل گذشته، عدم تمرکز بیش از حد روی پرتاب‌های سه‌امتیازی به نیکز تام تیبودو اجازه داد که سلتیکس‌های معتاد به پرتاب سه‌امتیازی را در لحظات حساس شکست دهند
• نویسنده معتقد است پرتاب سه‌امتیازی در موقعیت سه به یک به جای دنبال کردن دو امتیاز آسان بی‌معنا است
• این سبک بازی باعث شده نویسنده مرتباً به خود بگوید "دیگه بس است"
• پرتاب‌های بیرویه سه‌امتیازی بازی را برای تمام بازیکنان خراب می‌کند

"هرچه پرتاب‌های سه‌امتیازی بیشتر شود، بسکتبال کمتر می‌شود"

"پرتاب سه‌امتیازی کم‌درصد در موقعیت سه به یک باید به عنوان بدعت مجازات شود"

این تحلیل نشان می‌دهد که چگونه تمرکز بیش از حد بر آمار و تحلیل‌های جدید در حال تغییر ماهیت اصلی ورزش بسکتبال و کاهش جنبه‌های هنری و استراتژیک آن است.