زهران ممدانی متعهد به توقف پاکسازی اردوگاههای بیخانمانها در نیویورک میشود
شهردار منتخب نیویورک، زهران ممدانی، قول داد که پاکسازی اردوگاههای بیخانمانها را متوقف کند و این طرح کلیدی دوران شهردار فعلی اریک آدامز را به پایان برساند. او تأکید کرد که تمرکز بر تأمین مسکن دائمی برای بیخانمانها خواهد بود.

توقف پاکسازی اردوگاههای بیخانمانها توسط شهردار منتخب نیویورک
زهران ممدانی، شهردار منتخب نیویورک، در یک کنفرانس مطبوعاتی در منهتن به صراحت اعلام کرد که از ابتدای سال جدید و پس از سوگند، تمامی عملیات پاکسازی اردوگاههای موقت بیخانمانها را متوقف خواهد کرد. او این اقدام را پایان بخشیدن به یک طرح کلیدی تحت مدیریت شهردار فعلی، اریک آدامز، دانست. ممدانی با انتقاد از رویکرد فعلی گفت: “اگر شما بیخانمانهای نیویورک را به مسکنی که به شدت به آن نیاز دارند متصل نکنید، نمیتوانید هیچ یک از اقدامات خود را موفقیتآمیز بدانید.”
وی افزود: “ما رویکردی را در پیش خواهیم گرفت که مأموریت خود را اتصال این نیویورکیها به مسکن میداند، چه مسکن حمایتی باشد، چه مسکن اجارهای، یا هر نوع مسکن دیگری. زیرا آنچه دیدهایم، برخورد با بیخانمانی به عنوان بخشی طبیعی از زندگی در این شهر است، در حالی که در واقع، این مسئله بیشتر بازتاب یک انتخاب سیاسی است.”
- ممدانی هیچ جزئیات مشخصی درباره چگونگی رسیدگی به هزاران شکایت درباره اردوگاههای بیخانمان در سطح شهر ارائه نداد.
- بر اساس دادههای سامانه ۳۱۱، مقامات شهری در ۱۱ ماه اول سال ۲۰۲۵ بیش از ۴۵,۰۰۰ شکایت مربوط به اردوگاهها دریافت کردهاند.
- آدامز پس از به قدرت رسیدن در سال ۲۰۲۲، پاکسازی این اردوگاهها را در اولویت قرار داده و گفته بود: “ما نمیتوانیم این خانههای موقت و ناامن را در کنار بزرگراهها، روی درختان، در مقابل مدارس و در پارکها تحمل کنیم.”
- یک audit تند و تیز در سال بعد نشان داد که حدود ۹۵٪ از افرادی که اردوگاههایشان پاکسازی شده بود، مدت کوتاهی پس از آن دوباره به خیابانها بازگشتهاند.
“انتخاب گزینشی اعداد و ارائه آنان خارج از contexte، تصویری غیرصادقانه ارائه میدهد زیرا این پاکسازیها در واقع بیش از ۵۰۰ نیویورکی را به مسکنی امن و پایدار متصل کردهاست.” – فابیان لوی، سخنگوی شهرداری.
“نیویورک سیتی همچنان کمترین نرخ بیخانمانی بدون سرپناه را در میان تمام کلانشهرهای بزرگ کشور دارد.” – فابیان لوی.
این تغییر سیاست نشاندهنده یک تحول اساسی در رویکرد شهر نیویورک به معضل بیخانمانی است و تمرکز را از پاکسازی فیزیکی به سمت یافتن راهحلهای اساسی و تأمین مسکن معطوف میکند.



