هیچ ورزشی از تغییرات قوانین که بازیها را به مضحکه تبدیل میکنند در امان نیست
ایدهآلیسم مدرن بار دیگر واقعیت معاصر را نادیده گرفته است. پیامدهای قوانین جدید، که بسیاری از آنها تنها به عنوان راه فرار مورد سوءاستفاده قرار میگیرند، قصد غیرواقعبینانه آنها را به تمسخر گرفتهاند.
تغییرات قوانین ورزشی و تبدیل بازیها به مضحکه
نویسنده استدلال میکند که ایدهآلیسم مدرن در طراحی قوانین جدید ورزشی، واقعیت معاصر بازیها را نادیده گرفته و نتیجه معکوس داشته است. قوانینی که با قصد اصلاح و بهبود وضعیت ایجاد شدهاند، به دلیل غیرواقعبینانه بودن، اغلب به سوءاستفاده و یافتن راههای فرار منجر شده و در نهایت خود بازی را زیر سؤال بردهاند. به عنوان مثال شاخص، قانون بازبینی فوری در لیگ اصلی بیسبال آمریکا (MLB) مورد اشاره قرار میگیرد که نه “فوری” است و نه همیشه به نتیجه قطعی و بیچونوچرا میرسد.
- هیچ رشته ورزشی از تأثیرات منفی این قوانین “دنیای ایدهآل” در امان نمانده است.
- قانون بازبینی فیلم در MLB به جای حل مشکل، اغلب به “حدس دوم” پس از “حدس اول” تبدیل شده است.
- قضاوتهای میکروسکوپی و غیرواقعی بر اساس فریمهای فریز شده، به ندرت proof “غیرقابل انکار” ارائه میدهند.
- استفاده گسترده از چالشهای بازبینی و تأخیر در rulings نهایی، flow بازی را مختل کرده است.
- هدف اصلی این قوانین که اصلاح اشتباهات آشکار بود، محقق نشده است.
“بار دیگر، ایدهآلیسم مدرن واقعیت مدرن را محو کرده است.” “قانون بازبینی فوری... نه “فوری” بوده و نه wrong را به right تبدیل کرده است.”
در پایان، نویسنده هشدار میدهد که تداوم این روند بدون در نظر گرفتن واقعیتهای عملی و flow طبیعی ورزش، به بهایی برای یکپارچگی و جذابیت خود بازیها تمام خواهد شد.
