گامهای کودکانه: راهحلی برای زندگیهای مجازی ما
پادزهر زندگیهای فزاینده مجازی ما ممکن است در رها کردن inhibitions و رقصیدن مانند کودکان نهفته باشد. این مقاله به بررسی اهمیت حضور فیزیکی و رقص بیپروا میپردازد.

رقص کودکانه به عنوان پادزهر جهان مجازی
در جهانی که تأثیرگذاران سفر مجازی جایگزین انسانهای واقعی میشوند، نیاز به بازگشت به حضور فیزیکی بیش از پیش احساس میشود. کودکان هنگام رقصیدن完全没有 خودآگاه نیستند - آنها خودجوش، حاضر و غافل از نگاه دیگران حرکت میکنند. یک متخصص حرکتدرمانی میگوید: "این رویکرد ما را به بدنهای هوشمندمان بازمیگرداند، به درک اولیهمان از زنده بودن."
- کودکان حرکت را اجرا نمیکنند، بلکه آن را کشف میکنند
- بزرگسالان هنگام رقص مدام در حال اجرای باقیماندههای حرکات گذشته هستند
- رسانههای اجتماعی表演 محض هستند، برخلاف رقص کودکانه که در دنیای فیزیکی رخ میدهد
- حرکت کردن حتی با awkward بودن، یک امتیاز است
- رقصیدن ما را از object بودن به subject بودن نزدیک میکند
"کودکان حرکت را اجرا نمیکنند - آنها آن را کشف میکنند" "بدنهای هوشمندمان و درک اولیه از زنده بودن"
در نهایت، رقص کودکانه reminder مورد نیاز برای یافتن لذت در سطح فیزیکی است، especially در مقابل جهان مجازی که در آن تاثیرگذاری به تدریج به دست رباتها میافتد.



