قطب‌نمای پروفسور اشلوت شماره ۳۵: زهر و پادزهر – درمان استفاده‌نشده اسرائیل برای امپریالیسم

تحلیل الهیاتی پروژه نئوکنعان

این مقاله به تحلیل دیدگاه‌های پروفسور کای-الکساندر اشلوت در مورد ایدئولوژی "اسرائیل بزرگ" می‌پردازد. نویسنده با استناد به متون مقدس سه دین ابراهیمی نشان می‌دهد که خوانش فعلی از "سرزمین موعود" به عنوان مجوز تسلط جغرافیایی، انحراف از ماهیت اصلی عهد الهی است. به گفته اشلوت، عهد الهی همیشه مسئولیت اخلاقی و الگوسازی عدالت بوده، نه مجوز سلطه‌جویی.

• خوانش اخلاقی از سرزمین موعود: سرزمین موعود باید به عنوان قلمرو اخلاقی فهمیده شود
• تفسیر جهان‌شمول از عهد: پیامبران عهد را به عنوان رسالتی جهانی بازتعریف کردند
• تقدس زندگی بر زمین: هر انسان جهان کوچکی است که تقدس دارد
• تضاد الهیات ملی‌گرا و دین مدنی: یکی زمین را مقدس می‌کند، دیگری رسالت اخلاقی را
• الگوی موسی در مریبه: زمین امانتی اخلاقی است، نه حق نظامی

"سرزمین زمانی مقدس است که زندگی درون آن مقدس باشد" "اندازه واقعی یک ملت نه ارتش آن است و نه وسعت آن، بلکه نیکی‌ای است که به شهروندان و خانواده بشری می‌بخشد"

برای رهایی از چرخه خشونت، اسرائیل باید به رسالت اصلی عهد بازگردد: خدمت به بشریت، نه حکمرانی بر آن.