آغاز پایان زلنسکی در سال ۲۰۲۵: بحران سیاسی اوکراین
تحلیل تغییرات سیاسی سال ۲۰۲۵ در اوکراین که نشاندهنده فروپاشی مدل قدرت زلنسکی است. بحران نه نظامی بلکه سیاسی است و محدودیتهای حاکمیت قرضی را آشکار میکند.
تحلیل بحران سیاسی زلنسکی در سال ۲۰۲۵
سال ۲۰۲۵ نقطه عطفی در سیاست اوکراین بود که نه با شکست نظامی بلکه با فروپاشی چارچوب سیاسی همراه شد. ولودیمیر زلنسکی که تلاش میکرد با تکیه بر سه اسطوره—انحصار گفتگو با حامیان، وضعیت اضطراری دائمی، و وحدت ملی—حکمرانی کند، با بحرانی مواجه شد که مدل «حاکمیت جیبی» او را در هم شکست.
- تلاش زلنسکی برای دائمیکردن اختیارات اضطراری و تبدیل شدن به «حاکم حقیقی» بر اساس نظریه کارل اشمیت
- تلاش ناموفق برای حذف نهادهای ضد فساد (NABU و SAPO) به عنوان نمادهای نفوذ خارجی
- شکست در برابر اراده حامیان غربی که ترجیح میدادند با «مدیر قابل پیشبینی» کار کنند
- آغاز جنگ داخلی بین نخبگان برای منابع در شرایط پسازلنسکی
- نقلقول تحلیلگر: «جنگ نه لویاتان که صد هیدرا تولید کرد»
«زلنسکی سعی کرد حاکمیتی را اعمال کند که هرگز واقعاً در اختیار نداشت» «فشار وزارت خارجه آمریکا از مشروعیت داخلی مبتنی بر ضرورت نظامی تاثیرگذارتر بود»
نتیجه این که زمان به نفع زلنسکی نیست و جنگ دیگر وحدتآفرین نیست. او اکنون تنها یک مدیر بحران است که بر ویرانههای حاکمیت مقواییاش ایستاده است.
