عبور از کلیشه «سینمای فلاکت»؛ نگاهی به مستند «برای دخترم»

مستند «برای دخترم» و عبور از کلیشه‌های سینمایی

مستند «برای دخترم» اثری است که هوشمندانه از دام نمایش اغراق‌آمیز فقر و استیصال که در سال‌های اخیر به ژانر مشاهده‌گر سینمای ایران راه یافته، می‌گریزد. نقطه قوت اصلی این اثر در نگاه کارگردان به مقوله رنج نهفته است. فیلم‌ساز به جای تمرکز بر نمایش سطحی فلاکت، به عمق ماجرا پرداخته و رویکردی انسانی و تحلیلی به موضوع دارد.

• اجتناب از کلیشه‌های رایج در نمایش شرایط سخت
• تمرکز بر روایت انسانی به جای احساسات‌گرایی افراطی
• نگاه هوشمندانه به مقوله رنج و مشکلات اجتماعی
• ارائه تصویری متعادل از واقعیت‌های جامعه
• تأکید بر محتوای معنادار به جای فرم‌های تکراری

“نقطه‌ی قوت اصلی «برای دخترم» در نگاه کارگردان به مقوله‌ی رنج نهفته است.”

“عوض‌زاده هوشمندانه از این دام می‌گریزد که سینمای مشاهده‌گر به سمت نمایش اغراق‌آمیز فقر لغزیده است.”

این مستند نشان می‌دهد که می‌توان بدون افتادن در دام کلیشه‌های سینمایی، روایت‌های قدرتمند و تأثیرگذار از واقعیت‌های اجتماعی ارائه داد.