تاریخسازی صهیونیسم در سینما: ابزار کمکی ماشین کشتار اسرائیل
سینما به عنوان ابزار استراتژیک صهیونیسم برای تاریخسازی و هویتپردازی استفاده میشود تا تصاحب فلسطین و پاکسازی مسلمانان را مشروعیت بخشد. این گزارش به تحلیل روایتهای سینمایی صهیونیستی میپردازد.
سینما به عنوان ابزار تاریخسازی صهیونیسم
سینما برای صهیونیسم یک ابزار استراتژیک برای تاریخسازی و هویتپردازی محسوب میشود. هدف کلان این است که پرده نقرهای، تصاحب فلسطین و پاکسازی مسلمانان را مشروعیت ببخشد. تولید محتوای تاریخی و تاریخنگاری بصری از دیرباز تاکتیکی مهم برای اهدافی چون آموزش، تبلیغ و برجستهسازی هویتهای مذهبی و قومی بوده است.
- فیلم «ده فرمان» به عنوان اثری کلاسیک که زندگی حضرت موسی و خروج بنیاسرائیل از مصر را روایت میکند
- «فهرست شیندلر» نمونهای روشن از استفاده سینما برای بازنمایی هولوکاست و تثبیت تصویری مظلوم از یهودیان
- این جریان سینمایی ریشهای تاریخی دارد و روز به روز گستردهتر میشود
- هدف اصلی توجیه تصاحب فلسطین اشغالی و قتل عام مردم غیریهودی است
- سینما به ابزاری برای تاریخسازی و هویتپردازی جعلی تبدیل شده است
“صهیونیسم مشخصاً هدف روشن و برجستهای را برگرفته از تلمود دارد؛ فرمانی به نام «حرِم» که عبارت است از پاکسازی ارض موعود”
“این جریان محدود به سالهای اخیر نیست، بلکه ریشهای تاریخی و عقبهدار دارد که هنوز هم ادامه دارد”
