سکویا: سرمایهگذاری خطرپذیر یک کلاس دارایی نیست
رئوف بوتا، شریک مدیر عامل سکویا، استدلال میکند که سرمایهگذاری خطرپذیر یک کلاس دارایی نیست و تزریق پول بیشتر به سیلیکون ولی لزوماً به شرکتهای بهتر منجر نمیشود.
دیدگاه رئوف بوتا درباره سرمایهگذاری خطرپذیر
رئوف بوتا، شریک مدیرعامل سکویا، در کنفرانس TechCrunch Disrupt 2025 استدلال کرد که سرمایهگذاری خطرپذیر یک کلاس دارایی مستقل نیست. وی اظهار داشت که افزایش تعداد شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر از ۱,۰۰۰ به ۳,۰۰۰ شرکت در ۲۰ سال گذشته، لزوماً به ایجاد شرکتهای بزرگتر یا موفقتر منجر نشده است. بوتا تأکید کرد که “سرمایهگذاری در حوزه Venture یک ریسک بدون بازده است” و این صنعت با سایر کلاسهای دارایی همبستگی ندارد.
- افزایش تعداد شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر لزوماً کیفیت را بهبود نمیبخشد
- تنها تعداد محدودی شرکت واقعاً “خاص” و تاثیرگذار وجود دارد
- تزریق پول بیشتر به سیلیکون ولی باعث رقیق شدن فرصتها میشود
- مقیاس فرصتهای امروز با ۲۰ سال گذشته کاملاً متفاوت است
- دستاوردهای ۳۸۰ میلیارد دلاری صنعت در دو دهه گذشته قابل توجه اما غیرقابل تکرار است
“به نظر من، ریختن پول بیشتر به سیلیکون ولی شرکتهای بزرگتر تولید نمیکند. بلکه باعث میشود پیدا کردن آن تعداد کم شرکتهای خاص سختتر شود.”
“اگر به تاریخچه سرمایهگذاری خطرپذیر نگاه کنید، این یک دارایی است که با سایر کلاسهای دارایی همبستگی ندارد.”
در نهایت، بوتا معتقد است که رشد صنعت صرفاً با ورود سرمایه بیشتر امکانپذیر نیست و باید بر کیفیت و شناسایی فرصتهای استثنایی تمرکز کرد.
