بررسی کتاب نقرهای اثر اولیویا لینگ: زیبایی در مرز ظرافت
رمان دوم اولیویا لینگ با پسزمینه سینمای ایتالیای دهه ۱۹۷۰، گرچه از زیباییهای بصری بهره میبرد اما به گفته منتقدان از عمق لازم برخوردار نیست.
بررسی رمان "کتاب نقرهای" اولیویا لینگ
رمان "کتاب نقرهای" اثر اولیویا لینگ در دنیای سینمای ایتالیای دهه ۱۹۷۰ میگذرد و با صحنههای فیلمسازی باشکوه، لباسهای درخشان و میهمانیهای مجلل پر شده است. این کتاب که در سال ۲۰۲۵ منتشر شده، داستان نیکلاس را روایت میکند که از لندن به ایتالیا فرار میکند و با طراح صحنه واقعی دانیلو دوناتی آشنا میشود.
- صحنههای سینمایی: کتاب به فیلمسازیهای فدریکو فلینی و پیر پائولو پازولینی میپردازد
- سبک نگارش: لینگ از پاراگرافهای کوتاه و مجزا استفاده میکند که گاهی احساس سطحی بودن ایجاد میکنند
- موضوعات اصلی: زیبایی در مقابل زشتی، فاشیسم و جهان زیرپرولتاریا
- نقد اصلی: کتاب به جای پرداخت عمیق به مضامین، تنها به آنها اشاره میکند
- شخصیت پازولینی: نویسنده از پازولینی به عنوان نماد شجاعت سیاسی و هنری استفاده میکند
پازولینی میگوید: "زشتی هرگز کاملاً افسردهکننده یا دافعهآور نیست. در خود تمثیلی از گرسنگی و درد دارد"
منتقد مینویسد: "کتاب نقرهای رمانی است که توسط همه چیزهایی که به جرات به تصویر نمیکشد، به طور مرگباری تضعیف شده است"
این رمان با وجود زیباییهای ظاهری و ارجاعات هنری، از پرداخت جدی به مضامین سیاسی و اجتماعی اجتناب میکند و در نهایت اثری سطحی و خودمحافظتی از آب درآمده است.
