مرور کتاب «مرده و زنده» اثر زadie اسمیت: مقالاتی برای عصر اضطراب
این مجموعه مقالات اسمیت به بررسی سیاست‌های خلاقیت، اختلاف نسل‌ها و اضطراب‌های فرهنگی می‌پردازد. نویسنده در تحلیل سیاست هنر قوی ظاهر میشود اما در سیاست عملی کمتر مطمئن به نظر میرسد.
مرور کتاب «مرده و زنده» اثر زadie اسمیت
زadie اسمیت در کتاب جدید خود با عنوان «مرده و زنده» مجموعه‌ای از مقالات، سخنرانی‌ها و نقدهای نه سال اخیر را گردآوری کرده است. این اثر به بررسی سیاست‌های خلاقیت، اختلاف نسل‌ها و اضطراب‌های فرهنگی در عصر رسانه‌های اجتماعی می‌پردازد. اسمیت با اشاره به تجربه شخصی خود از انتقال از دنیای آرام دهه ۱۹۸۰ به «اکنون مضطرب و دائمی» شبکه‌های اجتماعی، به احساس بیگانگی نسل‌های میانسال می‌پردازد.
- تأثیر زبان جوانان بر نوشته‌های اسمیت مشهود است، اما استفاده او از اصطلاحات عامیانه گاهی با disclaimerهای عجیب همراه شده
- موضع متعادل در بحث‌های حساسی مانند «مالیات فرهنگی» و محدودیت‌های هنرمندان اقلیت
- ضعف در تحلیل سیاسی به ویژه در مقاله مربوط به جنگ غزه که منتقدان آن را دوپهلو دانسته‌اند
- نوستالژی رسانه‌های آنالوگ و اعتقاد به رمان به عنوان سنگری در برابر یکنواختی الگوریتم‌ها
اسمیت معتقد است: «رمان با قابلیت منحصر به فردش در ایجاد همدلی، می‌تواند مانعی در برابر یکنواختی ظالمانه الگوریتم باشد»
او در مقال‌های درباره جیمز بالدوین می‌نویسد: «او ابتدا به آگاهی خود تسلیم شد و سپس بازبینی کرد که این چه معنایی برای وجدانش دارد»
این کتاب تصویر جالبی از یک نویسنده در میانه بحران‌های فرهنگی و سیاسی معاصر ارائه می‌دهد.