خانه خالی روزا پارکس: نماد سیاستهای مسکن نژادپرستانه
هفتاد سال پس از تحریم اتوبوسهای مونتگومری، سیاستهای نژادپرستانه همچنان جامعه سیاهپوستان آمریکا را ویران میکند. خانه سابق روزا پارکس در دیترویت نمونهای از تأثیرات مخرب این سیاستهاست.
خانه روزا پارکس و میراث نژادپرستی
مقاله برنادت آتواهنه به بررسی سیاستهای نژادپرستانه مسکن در آمریکا میپردازد که خانه سابق روزا پارکس در دیترویت نماد آن است. اگرچه پارکس به شمال آمریکا مهاجرت کرد تا از خشونتهای نژادی جنوب فرار کند، اما در دیترویت با انواع دیگری از تبعیض روبرو شد.
- سیاستهای تبعیضآمیز شامل محدودیتهای نژادی، خطکشی قرمز، نوسازی شهری و وامدهی хищگرانه بود
- این سیاستها مانع از دستیابی خانوادههای سیاهپوست به مسکن مناسب شد
- برنامههای نوسازی شهری در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ محلههای کامل را ویران کرد
- خانه پارکس امروز خالی و کمتر از ۵۰,۰۰۰ دلار ارزش دارد
- شهر دیترویت با ارزیابی بیشازحد مالیات، وضعیت را بدتر کرده است
“دیترویت با نوعی آرام اما نه کمتر مخرب از نژادپرستی آغشته شده بود.”
“سیاستهای نژادپرستانه هر قانون یا فرآیندی است که نابرابری نژادی را تولید یا حفظ میکند.”
هفتاد سال پس از تحریم تاریخی اتوبوسهای مونتگومری، باید علاوه بر بزرگداشت مبارزات مدنی، بر سیاستهای نژادپرستانهای تمرکز کنیم که هنوز جامعه سیاهپوستان را تحت تأثیر قرار میدهد.
