در روزهای میانی، من “به پایین رشد میکنم” و در لحظه حال غرق لذتهای کوچک میشوم
نادین لوی پس از مرگ مادرش، درک جدیدی از زندگی پیدا کرده است. او فرآیند “رشد به پایین” را تجربه میکند - غرق شدن در ریشهها و پذیرش زندگی آنگونه که هست، نه آنگونه که تصور میشود. این مقاله بر اساس آموزههای بودایی، درباره پذیرش لحظه حال و لذت بردن از هدایای کوچک زندگی است.
رشد به پایین و پذیرش لحظه حال
نادین لوی، پس از مرگ مادرش و تولد فرزند دوم، درکی عمیقتر از زندگی پیدا کرده است. او از فرآیندی به نام “رشد به پایین” سخن میگوید که توسط روانشناس جیمز هیلمن معرفی شد: غرق شدن در ریشههای existence و آرمیدن در زندگیی که به ما داده شده، نه زندگیی که تصورش را داشتیم. این رویکرد، نوعی ذهنآگاهی بیزحمت است که از مواجهه مستقیم با ناپایداری زندگی ناشی میشود.
- مرگ مادرش “قلب را میساید” اما به جای ناامیدی، منجر به نرمشدگی و درکی تازه از حضور در جهان شد.
- فوریت امور پیشین از بین رفته و لحظه حال با تمام پیشکشهایش آشکار شده است.
- تعطیلات دیگر چیزی برای “ساختن” نیست، بلکه چیزی برای دریافت کردن است.
- رویکرد راه میانه بودایی توصیه میکند: تعادل را حفظ کنید، نه افراط در خوشیها و نه تفریط در محرومیتها.
- با نرمی به تعطیلات نزدیک شوید، نه با زیادهروی و نه با محروم کردن خود از لذتهای کوچک و ضروری.
تیک نات هان: “باارزشترین هدیه که میتوانیم به خود و دیگران تقدیم کنیم، حضور است.” دریک والکات در شعر “عشق پس از عشق”: “بنشین. از زندگیات ضیافت برپا کن.”
این آگاهی پذیرا میتواند سختیها را همانند زیباییها در آغوش بگیرد. زندگی ممکن است یک هدیه بزرگ نباشد، بلکه مجموعهای از هدایای کوچک است که پیوسته عرضه میشوند - معمولی اما زیبا در ناپایداری و خاصبودگیشان.
