الون ماسک: ثروت بیپایان اما ناتوانی در خنداندن دیگران
نویسنده استرالیایی استدلال میکند که علیرغم ثروت و قدرت بیحد الون ماسک، او هرگز نمیتواند واقعاً بامزه باشد. شاو معتقد است که طناز بودن نیازمند همدلی، درگیری با جهان و کنجکاوی است - ویژگیهایی که ماسک فاقد آنهاست.
الون ماسک و آرزوی دستنیافتنی طناز بودن
ربکا شاو، ستوننویس گاردین استرالیا، در این مقاله استدلال میکند که الون ماسک با وجود ثروت و قدرت بیحد خود، هرگز نمیتواند فرد بامزهای باشد. نویسنده این ناتوانی را "پوشش نقرهای" در شرایط دشوار فعلی جهان میداند. شاو با تحلیل عملکرد ماسک در برنامه جو روگان نشان میدهد که او حتی در گفتن یک لطیفه ساده نیز شکست میخورد.
- عدم توانایی در ارائه طنز: ماسک در اجرای لطیفه «دو اقتصاددان» کاملاً شکست میخورد، بهگونهای که کلمات را فراموش میکند و در تلفظ کلمهای مانند "گه" مشکل دارد.
- فقدان همدلی و درگیری با جهان: به گفته جوایس کارول اوتس، ماسک هیچ چیزی از دنیای خارج از خود نشان نمیدهد و فاقد کنجکاوی لازم برای طناز بودن است.
- واکنش پیشبینیپذیر به انتقادات: ماسک در پاسخ به انتقادات، با اظهارات دفاعی و ساختگی واکنش نشان میدهد که نشان از عدم خودآگاهی دارد.
- نیاز به تایید بیرونی: نویسنده معتقد است ماسک بیش از هر فرد دیگری به تایید دیگران نیاز دارد، اما نمیتواند آن را بهدست آورد.
- قدرت در برابر اصالت: ثروت ماسک میتواند بسیاری چیزها را بخرد، اما اصالت و قدرت خنداندن واقعی قابل خریداری نیست.
"ماسک نمیتواند punchline (نقطه اوج لطیفه) را ارائه دهد زیرا خودش joke (لطیفه) است."
"طناز بودن معمولاً نیازمند درگیری با جهان است. نیازمند فکر کردن به دیگران است."
در نهایت، شاو نتیجه میگیرد که ماسک نمونهای از این است که چگونه ثروت نمیتواند جایگزین ویژگیهای انسانی اساسی مانند همدلی، اصالت و حس طنز شود. او «سوراخ نقرهای» خود را در این حقیقت میبیند که ماسک، علیرغم تمام قدرتش، هرگز طناز بودن واقعی را تجربه نخواهد کرد.
