عدم اعتقاد به خدا به عنوان بازمانده تروما: آموختن بخشش خود
جکی بیلی، نویسنده و بازمانده تروما، تجربه خود از مواجهه با تروما در کودکی و تأثیر آن بر معنایابی معنوی را شرح می‌دهد. او از مسیر دوری از دین تا بازگشت به معنویت بازمیگوید.
تروما و معنایابی معنوی
مقاله جکی بیلی به بررسی تأثیر تروما بر باورهای معنوی می‌پردازد. او که در کودکی با بیماری خواهرش مواجه شد، از دست دادن ایمان خود به خدا را روایت می‌کند. به گفته متخصصانی مانند کارن مک‌کلینتوک، تروما سه سوال اصلی «چرا من؟»، «چرا شر؟» و «چرا خدا؟» را برمی‌انگیزد. تروما مانند یک نارنجک دستی، کارکردهای اصلی معنویت—معنابخشی و احساس تعلق در جهان—را منفجر می‌کند.
مسیرهای پس از تروما
- بازمانده تروما می‌تواند معنای جدیدی در جهان بیابد یا در نومیدی وجودی غوطه‌ور شود
- جودیث هرمن اشاره می‌کند که بازمانده باید به «متأله، فیلسوف و حقوقدان» تبدیل شود
- مراقبت آگاه از تروما بر اصول امنیت، اعتماد، انتخاب، همکاری و توانمندسازی تأکید دارد
امنیت معنوی
«امنیت معنوی به فرد اجازه می‌دهد باورهای بنیادین خود را بیان و بررسی کند» «تروما همیشه ارتباط با خدا را قطع نمی‌کند؛ برای برخی، ایمان را عمیق‌تر می‌کند»
بیلی پس از سال‌ها درمان و تشکیل خانواده، به «رمز و راز» جهان بازگشته و اکنون می‌آموزد خود را ببخشد، حتی بدون باور به خدا.
