دیدگاه گاردین درباره ترنر و کانستبل: رادیکال به شیوه‌های متفاوت
ترنر و کانستبل با ثبت مناظر در حال تغییر قرن هجدهم، هنر بریتانیا را متحول کردند. بحران آب‌وهوایی به آثار آنها فوریت جدیدی بخشیده است.
ترنر و کانستبل: دو غول رادیکال هنر بریتانیا
این نمایشگاه جدید در تیت بریتانیا که به مناسبت دویست‌وپنجاهمین سالگرد تولد این دو نقاش برگزار شده است، اولین نمایشگاه بزرگ است که این دو غول هنری را در کنار هم به نمایش می‌گذارد. در حالی که ترنر با صحنه‌های خیره کننده از قطارهای بخار، قایق‌ها و ساختمان‌های در حال سوختن پارلمان شناخته می‌شود، کانستبل نیز به شیوه‌ای متفاوت رادیکال بود.
- کانستبل با نقاشی از کارگران کارخانه‌ها و قایقرانان در زمانی که مضون کلاسیک پرطمطراق مرسوم بود، کاری پیشگامانه انجام داد.
- آثار او، همانند شعر رمانتیک وردزورث، زیبایی را در زندگی عادی و روزمره جستجو می‌کرد.
- تاثیر این دو هنرمند در آثار هنرمندان معاصر مانند اما استیبون و اولافور الیاسون در مواجهه با بحران آب‌وهوایی قابل مشاهده است.
کانستبل در سال ۱۸۳۲ نوشت: “هنر من در زیر هر پرچین و هر کوچه یافت می‌شود، و بنابراین هیچ‌کس فکر نمی‌کند ارزش برداشتن را داشته باشد.”
ترنر با افزودن یک نقطه قرمز به نقاشی خود سعی کرد در نمایشگاه آکادمی سلطنتی سال ۱۸۳۲ از کانستبل پیشی بگیرد.
این نمایشگاه نه تنها رقابت این دو هنرمند، بلکه داستان تغییرات فناورانه، آشفتگی سیاسی و محیط طبیعی در حال تحول عصر آنها را روایت می‌کند که با عصر ما نیز طنین‌انداز است. بحران آب‌وهوایی نگاه جدیدی به آثار آنها بخشیده و نمایش آنها در کنار هم بینش تازه‌ای برای مخاطبان ایجاد می‌کند.
