سقوط دوچرخه‌سوار در چاله و درس‌های ریاضت‌کشی نئولیبرالی
جرج مونبیو تجربه شخصی سقوط دوچرخه در چاله را بهانهای برای تحلیل هزینه‌های واقعی ریاضت اقتصادی قرار میدهد و نشان میدهد چگونه صرفهجوییهای کوتاهمدت منجر به هزینه‌های کلان اجتماعی می‌شود.
هزینه‌های پنهان ریاضت اقتصادی
جرج مونبیو با تجربه شخصی سقوط دوچرخه در یک چاله خیابانی شروع می‌کند که هزینه تعمیر آن کمتر از ۱۰۰ پوند بود، اما عدم تعمیر آن منجر به خسارت ۴۵۰ پوندی برای او شد. این نمونه‌ای از اقتصادهای کاذب است که در سیاست‌های ریاضت اقتصادی دیده می‌شود. نویسنده استدلال می‌کند که ریاضت‌کشی نه تنها پول ذخیره نمی‌کند، بلکه هزینه‌های اجتماعی هنگفتی ایجاد می‌نماید.
- سیاست دوفرزند و سقف benefits خانوار منجر به هزینه‌های بیشتر اسکان موقت می‌شود
- کمبود مراقبت‌های اجتماعی باعث اشغال ۱۳٪ تخت‌های NHS و ترک کار ۲.۶ میلیون نفر شده است
- فقر برنامه‌ریزی‌شده نتیجه انتخاب سیاسی برای تنبیه فقرا و حفظ ترس در کارگران است
"ریاضت - که چاله‌های ما را همراه با بسیاری شکاف‌های دیگر در خدمات عمومی رها می‌کند - پول ذخیره نمی‌کند. برعکس، برای ما هزینه‌ای گزاف دارد."
"صورتحساب بحرانی که توسط ثروتمندان فوق‌العاده ایجاد شد - سقوط بانک‌ها در ۲۰۰۸ و کمک‌های دولتی عظیم - به فقرا تحمیل شده است."
مقاله نتیجه می‌گیرد که دولت تنها هزینه‌های ارائه خدمات را می‌شمارد، اما هزینه‌های عدم ارائه را نادیده می‌گیرد. راه حل واقعی در سیستم مالیاتی عادلانه‌تر و پایان دادن به ۱۴ سال محکومیت ریاضت اقتصادی است.
