دو سال پس از ۷ اکتبر و ربوده شدن والدینم: نفرت مد شده، برای صلح به شفقت نیاز داریم
شارون لیفشیتز، فیلم‌ساز لندنی، از تجربه ربوده شدن والدینش توسط حماس می‌گوید و تأکید می‌کند که در برابر مد شدن نفرت، باید از لحظه شفقت مادرش که به اسیرکنندگانش «شالوم» گفت الهام بگیریم.
دو سال پس از تراژدی ۷ اکتبر
این مقاله روایت شارون لیفشیتز، فیلم‌ساز و دانشگاهی مقیم لندن است که والدینش در حمله حماس به کيبوتص نیر عوز ربوده شدند. او با جزئیاتی تکان‌دهنده از آن روز می‌گوید: «صبح ۷ اکتبر ۲۰۲۳ در قطار بودم که خبر حمله را دیدم. به مادر زنگ زدم و جوابی نیامد.» او شاهد پخش زنده اجرای همسایه۸۰ ساله‌اش براخا لوینسون توسط تروریست‌ها بود و تصاویر دوستان و عزیزانش را در تلگرام دید که به غزه برده می‌شدند.
- والدین شارون، یوخود (۸۵ سال) و اودد (۸۳ سال)، جزو ۷۵ گروگان گرفته‌شده از کيبوتص بودند
- مادرش پس از ۱۷ روز با دست دادن به اسیرکننده و گفتن «شالوم» آزاد شد
- پدرش پس از ۵۰۲ روز جسدش در خان یونس غزه پیدا شد
- یک چهارم جامعه کوچک کيبوتص نیر عوز کشته یا ربوده شدند
مادرش می‌گوید: «ما با آلمان‌ها صلح کردیم و با فلسطینی‌ها هم صلح خواهیم کرد.»
شارون علیه تبلیغ نفرت در رسانه‌ها و شعارهای مرگ در گردهمایی‌هایی مانند گلاستونبری موضع می‌گیرد و می‌پرسد: «آیا این بهترین آرزوی ما برای یکدیگر است؟» او با وجود خیانت‌های دولت اسرائیل و حماس، بر ضرورت شفقت برای ساختن پل‌های صلح تأکید می‌کند. امروز پس از دو سال، ۴۸ گروگان هنوز در غزه هستند و او امیدوار است که برای صلح پایدار، جامعه جهانی مسیر انسانیت را برگزیند.