|

در حال بارگذاری...
شادی خان سیف از تجربیات شخصی خود در کابل و کراچی میگوید و ارزش آیینهای کوچک و خاموشی را برمیشمارد که به افراد کمک میکنند در جهانی پیچیده آرامش پیدا کنند.

شادی خان سیف در این مقاله به بررسی معنویت به عنوان یک روش زندگی میپردازد که برخلاف تعالیم خشک دینی، در قالب آیینهای کوچک و خاموش تجلی مییابد. نویسنده با اشاره به خاطرات کودکی خود در کابل و کراچی، بر اهمیت این آیینها در ایجاد آرامش و امید تأکید میکند.
"این آیینها پر از عشق و امید هستند." "معنویت یک روش زنده و پویاست که رنگهای محلی میگیرد اما به چیزی جهانی اشاره دارد."
در نهایت، این آیینها به عنوان ریسمانهای اتصال به گذشته و ویسپرهای عشق در نظر گرفته میشوند که در جهانی آشفته، آرامش را به ارمغان میآورند.