رقابت جهانی برای تأمین مواد معدنی حیاتی برای تسلیحات، بحران آبوهوا را تهدید میکند
بر اساس گزارش جدید، رقابت تسلیحاتی جهانی با انحراف مواد معدنی حیاتی مورد نیاز برای فناوریهای اقلیمی به سمت ساخت تسلیحات، اقدامات آبوهوایی را مختل میکند. پنتاگون میلیاردها دلار برای ذخیرهسازی موادی مانند لیتیوم و کبالت برای جنگافزارهای پیشرفته اختصاص داده است.
رقابت تسلیحاتی جهانی و تهدید برای اقدامات اقلیمی
بر اساس گزارشی از پروژه امنیت گذار، رقابت جهانی برای تأمین مواد معدنی حیاتی مانند لیتیوم، کبالت، گرافیت و عناصر خاکی کمیاب که پایههای انتقال انرژی به شمار میروند، اکنون به سمت تولید تسلیحات پیشرفته منحرف شده و تلاشها برای مقابله با بحران آبوهوا را به مخاطره انداخته است. این مطالعه نشان میدهد پنتاگون از طریق برنامه ذخیرهسازی ملی دفاع، میلیاردها دلار را برای ذخیرهسازی حجم عظیمی از این مواد جهت استفاده در جنگافزارهای دقیق، سیستمهای ارتباطی پیشرفته و پلتفرمهای جنگ خودمختار مبتنی بر هوش مصنوعی اختصاص داده است.
- انحراف منابع حیاتی: مواد معدنی ضروری برای تولید پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی، وسایل نقلیه الکتریکی و ذخیرهسازی باتری، اکنون برای ماشین جنگ مصرف میشوند.
- مقیاس ذخیرهسازی: گزارش نشان میدهد آژانس لجستیک دفاع قصد دارد حدود ۷۵۰۰ تن کبالت ذخیره کند؛ مقداری که میتوانست برای تولید حدود ۱۰۰,۰۰۰ اتوبوس برقی یا بیش از دو برابر ظرفیت ذخیرهسازی انرژی کنونی ایالات متحده استفاده شود.
- افزایش هزینههای نظامی: تنشهای بین ایالات متحده و چین و جنگ اوکرین منجر به افزایش هزینههای نظامی در سطح جهان شده است.
- تأثیر پنتاگون: پنتاگون با بودجه سالانه یک تریلیون دلاری خود توانایی تأثیرگذاری بر زنجیرهتأمین مواد معدنی و شکلدهی به بازارها را دارد.
- سرمایهگذاری در معادن: از سال ۲۰۲۳، پنتاگون از حداقل ۲۰ ابتکار معدنی در آمریکا و کانادا با ارزش نزدیک به ۱ میلیارد دلار حمایت کرده یا در آنها سهام مستقیم خریده است.
خم روگالی، مدیر مشترک پروژه امنیت گذار، میگوید: «استفاده از منابع گرانبها برای تغذیه مجتمع نظامی-صنعتی در حال گسترش، به جای پرداختن به تهدید هستیبخش بحران آبوهوا، ناامنی جهانی تولیدشده توسط پنتاگون را نشان میدهد.» لوره اشتایچن، نویسنده گزارش، اظهار داشت: «هر تن کبالت یا گرافیتی که برای امور نظامی ذخیره میشود، میتوانست برای اتوبوسهای برقی یا فناوریهای تجدیدپذیر مورد نیاز انتقال انرژی استفاده شود. این مواد باید کاهش کربن را تسریع کنند، نه ماشین جنگ سیریناپذیر را.»
این گزارش هشدار میدهد که اولویتبندی نادرست حاضر، هم آینده سیاره و هم امکان یک انتقال انرژی عادلانه و مشارکتی را تهدید میکند.
