ماهیگیران ماداگاسکار: تغییر اقلیم و صید صنعتی، وزوها را به کشت جلبک سوق داده است
مردم وزو در جنوب غرب ماداگاسکار با کاهش ذخایر ماهی به دلیل تغییرات اقلیمی و صید ترال صنعتی روبرو هستند. کشت جلبک به عنوان منبع درآمد جایگزین در حال رشد است و به جوامع ساحلی کمک میکند تا تابآوری خود را افزایش دهند.
مردم وزو و چالشهای معیشتی در ماداگاسکار
مردم وزو، جامعهای نیمهکوچنشین در سواحل جنوب غربی ماداگاسکار، برای نسلها از طریق صید سنتی در کانال موزامبیک زندگی خود را تأمین کردهاند. اما اکنون، تغییرات اقلیمی و صید بیرویهی کشتیهای صنعتی این فرهنگ وابسته به دریا را تا مرز فروپاشی پیش برده است. افزایش دمای دریا، سفیدشدگی مرجانها و تخریب زیستگاههای آبسنگها، ذخایر ماهیانی مانند تون، باراکودا و گروپر را به شدت کاهش داده است. بر اساس گزارشها، تودهی زیستی ماهیهای آبسنگی از دههی ۱۹۹۰ تاکنون بیش از نصف کاهش یافته است.
- صیدگران محلی مجبورند ساعتها دورتر از مناطق سنتی برای یافتن ماهی حرکت کنند.
- نقض مکرر قانون ممنوعیت تردد کشتیهای ترال در نزدیکی ساحل، باعث کاهش شدید صید برای صیادان خردهپا شده است.
- کشت جلبک به عنوان یک جایگزین درآمدی مهم در حال ظهور است و خانوادهها میتوانند تا یک تن در ماه برداشت کنند.
- جلبکهای دریایی عمدتاً برای استخراج کاراگینان صادر میشوند و محلی نیز به عنوان کود و خوراک دام استفاده میگردند.
- مزارع جلبک به تثبیت خطوط ساحلی و جذب دیاکسید کربن کمک میکنند.
اولیو، یک کشاورز جلبک میگوید: “ما هنوز برای نیازهای روزانه به ماهی متکی هستیم، اما جلبک به ما کمک میکند برای آینده برنامهریزی کنیم.”
میکل “گاف” استروگوف، محافظمحیطزیست میگوید: “دیگر هیچ فراوانی در نزدیکی ساحل وجود ندارد. ما مجبوریم дальتر پارو بزنیم.”
این تغییر به سمت کشت جلبک، نمونهای از انعطافپذیری مردم وزو است که اکنون به شرط بقای آنها تبدیل شده است. اگرچه سفرهای طولانی مهاجرت برای صید و آیینهای فرهنگی سنتی مانند مراسم ترومبا ادامه دارد، اما آیندهی این فرهنگ دیرینه دریانوردی در هالهای از ابهام قرار گرفته است.
