آنها اکنون از ما میترسند: چگونه سرمایهگذاری مشترک در جنگل گرمسیری قاچاقچیان چوب را دور کرد
فناوری کمهزینه و تأمین مالی هماهنگ، قطع غیرقانونی درختان، معدنکاوی و شکار غیرمجاز در منطقه دارین گپ پاناما را کاهش داده است - این یک داستان موفقیت است که میتواند جنگلزدایی در سراسر جهان را متوقف کند.
نبرد موفقیتآمیز برای نجات جنگل دارین
منطقه دارین گپ، یکی از دورافتادهترین و غیرقابل نفوذترین جنگلهای بارانی جهان که بین آمریکای مرکزی و جنوبی واقع شده، برای هزاران سال بهخاطر وسعت و خصومت خود از توسعه در امان مانده بود. این منطقه بسیار biodiverse میباشد و گونههای بیشماری از جمله عقاب هارپی، مورچهخوار غولپیکر، جگوار و تامارین کاکلقرمز را در خود جای داده است. با این حال، حفاظت از ۵۷۵۰۰۰ هکتار جنگل، ساحل و حرا با تنها ۲۰ محیطبان، تقریباً غیرممکن به نظر میرسید و این جنگل مانند بسیاری از جنگلهای گرمسیری جهان بهطور پیوسته در حال کوچک شدن بود.
اما در سه سال گذشته، پاناما با یک ضدحمله شگفتانگیز، امیدی برای جنگلهای باقیمانده جهان ایجاد کرده است. دولت با سختگیری در برابر جنگلزدایی، مدرنیزه کردن نیروی محیطبانی و همکاری با سازمان غیردولتی Global Conservation، روند نابودی جنگل را معکوس کرده است. این تلاشها با به قدرت رسیدن رئیسجمهور خوزه رائول مولینو در ژوئیه ۲۰۲۴ شتاب بیشتری گرفت.
- تصفیه وزارت محیط زیست از مقامات فاسد و اعمال ممنوعیت کامل قطع درختان.
- افزایش نیروی محیطبانی از ۶ نفر به بیش از ۴۰ نفر با استخدام نیروهای جدید.
- افزایش قابل توجه گشتزنیها از نزدیک صفر در سال ۲۰۲۲ به ۵۵ بار در ۲۰۲۴ و پیشبینی بیش از ۱۵۰ گشت در ۲۰۲۵.
- بهکارگیری فناوریهای کمهزینه مانند دوربینهای ردیابی، سیستم مدیریت پارک EarthRanger و ماهوارههای Global Forest Watch برای شناسایی بهموقع آتشسوزی و حرکات غیرقانونی.
- تأمین پشتیبانی لجستیکی شامل کامیون، قایق، غذا و سوخت توسط Global Conservation.
محیطبان، خوان سبویگرا میگوید: "حالا از ما میترسند. معدنکاوی غیرقانونی، شکار حیوانات و قطع درختان بسیار کمتر شده است." جف مورگان، مدیر Global Conservation، میگوید: "این یک معجزه است. در بیش از ۱۰ سال فعالیت در ۲۲ کشور، هرگز چنین چیزی ندیدهام."
نتایج این اقدامات شگفتانگیز بوده است: از بین رفتن جنگل در داخل پارک ملی بین سالهای ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۵ ۸۸٪ کاهش یافته و به پایینترین سطح در ۲۰۲۰ سال گذشته رسیده است. این موفقیت نشان میدهد که سرمایهگذاری مشترک با دولتهایی که خود نیز در حفاظت سرمایهگذاری میکنند، میتواند راهحلی سریع و عملی در زمانی باشد که دیپلماسی آبوهوایی در نشستهایی مانند Cop در حال شکست خوردن است. این مدل میتواند الگویی برای نجات پارکهای مشابه در سراسر جهان باشد.
