چرا چرای گروهی ممکن است به حفاظت از علفزارهای خشک‌شده سنگال کمک کند
یک طرح احیاکننده در سنگال امیدوارکننده بوده و دامداران امیدوارند که می‌تواند مراتع تخریب‌شده را بازسازی کند. این روش که “چرای گروهی” نامیده می‌شود، دام‌ها را به‌صورت فشرده در قطعات کوچک به چرا می‌برد تا سلامت خاک و تنوع زیستی بهبود یابد.
چرای گروهی: راه‌حلی برای مراتع سنگال
روش «چرای گروهی» یک طرح احیاکننده است که برای مقابله با تخریب مراتع در سنگال معرفی شده است. یک‌سوم مراتع این کشور به دلیل چرای بی‌رویه و بارش‌های نامنظم ناشی از تغییرات آب‌وهوایی تخریب شده‌اند. در این روش، دام‌های چندین خانواده در یک گله بزرگ «اجتماعی» جمع‌آوری می‌شوند و به‌صورت فشرده در قطعاتی به اندازه یک زمین فوتبال به چرا می‌پردازند. این عمل شبیه‌سازی حرکت گله‌های بزرگ در طبیعت، مانند گاومیش‌ها در ساوانا، است. هدف، بهبود سلامت خاک، افزایش جذب آب و بازگرداندن تنوع زیستی از دست‌رفته است.
- تقویت جذب آب: آزمایش‌ها نشان می‌دهند زمین تحت این روش ۶۰ درصد آب بیشتری جذب می‌کند.
- بازگشت گونه‌ها: پس از ۱۸ ماه، گونه‌های علف، حشرات و نهال‌هایی که دهه‌ها دیده نشده بودند، بازگشته‌اند.
- استراحت زمین: پس از هر دوره چرا، زمین برای یک سال استراحت می‌کند تا کاملاً احیا شود.