سرزمینهای بومی باید بخشی از سیاستهای آبوهوایی شناخته شوند، وزیر برزیل میگوید
سونیا گواجاجارا در Cop30 گفت حقوق جوامع سنتی باید در مقابل بهرهبرداری صنعت معدن حفظ شود. کشورها باید تعیین حدود سرزمینهای بومی را به عنوان مؤلفهای کلیدی در مواجهه با بحران آبوهوا به رسمیت بشناسند.

ضرورت شناخت سرزمینهای بومی در سیاستگذاری آبوهوایی
سونیا گواجاجارا، وزیر امور مردمان بومی برزیل، در اجلاس Cop30 تأکید کرد که کشورها باید تعیین حدود سرزمینهای بومی را به عنوان بخشی اساسی از سیاستهای مقابله با بحران آبوهوایی به رسمیت بشناسند. وی هشدار داد که حقوق این جوامع در برابر بهرهبرداری صنعت معدن برای استخراج مواد معدنی بحرانی لازم برای تجهیزات انرژی تجدیدپذیر باید حفظ شود.
- تأسیس صندوق محافظت از جنگلهای بارانی (TFFF) به عنوان یکی از دستاوردهای اصلی Cop30 برای حمایت از کشورهای دارای جنگلهای وسیع
- اعتراضات مسالمتآمیز مردمان بومی در حین اجلاس که موقتاً مذاکرات را متوقف کرد
- کاهش روابط برزیل و بریتانیا به دلیل عدم مشارکت مالی بریتانیا در صندوق TFFF علیرغم مشارکت اولیه در طراحی آن
- موضع چین در زمینه مسئولیت مالی کشورهای صنعتی برای مقابله با بحران آبوهوا به عنوان دلیل احتمالی عدم تعهد مالی مشخص این کشور
گواجاجارا گفت: “ما سخت تلاش میکنیم تا از بهرهبرداری از این قلمروها جلوگیری کنیم. قانون اساسی فدرال حق انحصاری سرزمینهای مردمان بومی را تضمین میکند.” مارینا سیلوا، وزیر محیط زیست برزیل، اظهار داشت: “هر کشوری استراتژی خود را درباره آنچه برای ایجاد سابقه کمکهای کشورهای در حال توسعه مهم میداند دارد. اما در مورد TFFF، این یک کمک نیست، یک سرمایهگذاری است.” حفاظت از سرزمینهای بومی نه تنها یک مسئله حقوقی، بلکه یک ضرورت زیستمحیطی برای مقابله با تغییرات آبوهوایی است.




