شهرنشینی در حال تغییر راکون‌ها است و ممکن است آن‌ها را به سوی اهلی شدن سوق دهد

راکون‌های شهری در مسیر اهلی‌سازی

مطالعه‌ای جدید از دانشگاه آرکانزاس نشان می‌دهد که راکون‌های شهری در ایالات متحده در حال نشان دادن نشانه‌های اولیه اهلی‌شدن هستند. این تحقیق که بر اساس تحلیل نزدیک به ۲۰,۰۰۰ عکس از پلتفرم علم شهروندی iNaturalist انجام شده، کاهش ۳.۵۶ درصدی طول پوزه را بین راکون‌های روستایی و شهری شناسایی کرده است.

• تغییرات فیزیکی: راکون‌های شهری دارای پوزه‌های کوتاه‌تر هستند، ویژگی که در حیوانات اهلی مانند سگ‌ها نیز دیده می‌شود.
• منبع تغذیه: زباله‌های انسانی به عنوان عامل محرک اصلی این تغییرات شناسایی شده‌اند.
• رفتار آرام: راکون‌هایی که واکنش فرار یا جنگ کمتری نشان می‌دهند و در حضور انسان آرام‌تر هستند، شانس بیشتری برای survival در محیط‌های شهری دارند.
• فشار انتخابی: این شرایط فشار انتخابی را به نفع افراد دوست‌داشتنی‌تر و رام‌تر ایجاد می‌کند.
• شواهد مشابه: یافته‌های مشابهی در مورد روباه‌های قرمز در لندن گزارش شده است.

دکتر رافائلا لش، محقق اصلی مطالعه، می‌گوید: “من می‌خواستم بدانم آیا زندگی در محیط شهری فرآیندهای اهلی‌سازی را در حیواناتی که目前在 اهلی نیستند، راه‌اندازی می‌کند یا خیر.”

آرینا هینزن، مدیر اتحادیه حیات وحش شهری، می‌افزاید: “زندگی شهری نه تنها رفتار راکون‌ها را تغییر می‌دهد، بلکه در بدن آن‌ها نیز شروع به ظهور کرده است.”

این یافته‌ها از فرضیه سندرم اهلی‌سازی تاج عصبی پشتیبانی می‌کنند که بیان می‌کند فشار انتخابی برای رام بودن، بر توسعه اولیه جنینی تاثیر می‌گذارد و می‌تواند ترکیبی از ویژگی‌های مرتبط با اهلی‌سازی را توضیح دهد. اگرچه این مطالعه جالب توجه است، کارشناسان تاکید می‌کنند که برای تایید این که آیا این یک مسیر قطعی به سوی اهلی‌سازی است، به شواهد و مطالعات بیشتری نیاز است.