بررسی بلوار سانست – هالیوود هرگز این‌قدر باشکوه و تراژیک به نظر نرسیده بود

بررسی فیلم بلوار سانست: هالیوود در چهره‌ای تراژیک

فیلم بلوار سانست ساخته بیلی وایلدر پس از ۷۵ سال همچنان به عنوان یک شاهکار سینمایی درخشان می‌درخشد. این فیلم نه تنها یک طنز هالیوودی یا نوآر لس‌آنجلسی است، بلکه داستانی روح‌مانند درباره اسارت در گذشته مجلل سینما روایت می‌کند. گلوریا سوانسون در نقش نورما دزموند، بازیگر سابق دوران سینمای صامت، اجرایی دیوانه‌وار و درعین‌حال هوشمندانه ارائه می‌دهد که هرگز به پستی پوچی نمی‌غلطد.

• سوانسون با ظرافت نشان می‌دهد که چگونه سبک اغراق‌آمیز سینمای صامت در وجود نورما نهادینه شده است
• فیلم با حضور بازیگران افسانه‌ای مانند سیسیل بی. دمیل و باستر کیتون به خودارجاعی می‌پردازد
• صحنه پایانی نزول آرام نورما از پله‌ها به سوی دوربین از پایان‌بندی‌های به‌یادماندنی سینماست

“من بزرگم؛ این تصاویر هستند که کوچک شده‌اند!” – نورما دزموند “ما به دیالوگ نیاز نداشتیم، ما چهره داشتیم!” – نورما دزموند

تراژدی نهفته فیلم در این است که استعداد سوانسون پس از این اثر به اندازه کافی مورد استفاده قرار نگرفت. بلوار سانست هشداری است درباره خطرات اسارت در گذشته درخشان هالیوود – درسی که برای هر سینماگر امروزی ضروری است.