نقد فیلم «زمستان در سوکچو» - درام آرام و اتمسفری درباره خانواده و صمیمیت در شهر مرزی کره جنوبی
فیلم اول کویا کامورا درباره هویتهای مشترک در مرکز یک درام ساکت و سرد است که در آن نویسندهای مرموز فرانسوی به شهر سوکچو سفر میکند. اقتباسی از رمان نویسنده سوئیسی-کرهای، الیسا شوآ دوساپین.

نقد فیلم زمستان در سوکچو
فیلم اول کویا کامورا با عنوان «زمستان در سوکچو» یک درام آرام و اتمسفری است که در شهر مرزی کره جنوبی روایت میشود. این فیلم که از رمانی به قلم الیسا شوآ دوساپین نویسنده سوئیسی-کرهای اقتباس شده، داستان سوهیا (با بازی بلا کیم) را دنبال میکند که در یک مهمانخانه کار میکند و مجبور میشود نویسنده فرانسوی مرموزی به نام یان (با بازی روشدی زم) را به منطقه غیرنظامی شمال سوکچو همراهی کند.
- تم اصلی فیلم حول محور هویت مشترک و احساس بودن در «سرزمین هیچکس» روحی میچرخد
- سوهیا که پدر فرانسویاش قبل از تولد او را ترک کرده، بین دو فرهنگ گیر کرده است
- رابطه او با یان بین دوستی تند و تیز و جذابیت ادیپالی در نوسان است
- موضوع زیبایی و کنترل از طریق فشار مادر و دوستپسر سوهیا برای عمل زیبایی نمود پیدا میکند
«کامورا نوعی داستان روحی مدرن جذاب خلق میکند که بر غیاب متمرکز است»
«یان همچون یک رمز باقی میماند و سوهیا نیازهایش را بر او投射 میکند»
با وجود اینکه فیلم در گردآوری تماتیک رویارویی میزبان و مهمان کاملاً موفق نیست، سه بازی متمرکز در مرکز آن و ثبت بصری لمسی، «زمستان در سوکچو» را به تجربهای احساسی تبدیل میکنند.
