بررسی مستند شکارچیان – نگاهی تکان‌دهنده به شکار انتقام‌جویانه مجریان کودک‌آزار در برنامه‌های واقع‌نمای تلویزیونی
مستند دیوید اوسیث به بررسی آسیبزا و تکاندهندهی برنامه تلویزیونی «به دام انداختن شکارچی» می‌پردازد که با شکار و تحقیر علنی مجرمان جنسی، چرخهای از خشونت را بازتولید می‌کند.
مستند شکارچیان: تماشای دردناک انتقام‌جویی تلویزیونی
مستند «شکارچیان» ساخته دیوید اوسیث به تحلیل عمیق برنامه جنجالی «To Catch a Predator» می‌پردازد که بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ در آمریکا پخش می‌شد. این برنامه با همکاری پلیس، افرادی را که قصد سوءاستفاده از کودکان را داشتند، در یک خانه فریب می‌داد و سپس آن‌ها را در مقابل دوربین‌های تلویزیون تحقیر و دستگیر می‌کرد. اوسیث که خود در جوانی بیننده پروندهای این برنامه بود، اکنون با ساخت این مستند به واکاوی تأثیرات اخلاقی و پیامدهای اجتماعی چنین نمایش‌های رسانه‌ای می‌پردازد.
- برنامه با روال ثابتی اجرا می‌شد: طعمه به خانه می‌آمد، کریس هانسن مجری با مدارک聊天 از پنهان بیرون می‌آمد و سپس فرد با وجود وعده آزادی، دستگیر می‌شد.
- در اوج بی‌اخلاقی، جیمی کیمل این برنامه را «خنده‌دارترین نمایش تلویزیونی» خواند.
- یکی از موارد منجر به خودکشی یک مظنون هنگام حمله پلیس شد.
- مستند نشان می‌دهد که این تحقیر آیینی نه تنها کمکی به کاهش آزار کودکان نکرده، بلکه چرخه خشونت را تقویت کرده است.
- فیلم به «تالاری از قساوت‌های آینه‌ای» اشاره می‌کند که در آن شکارچیان توسط شکارچیان دوربیندار شکار می‌شوند.
اوسیث: «هیچ‌کس نمی‌خواهد به چگونگی شکستن این چرخه سوءاستفاده فکر کند.» کیمل: «این برنامه مانند «Punk’d» است، اما برای کودک‌آزاران.»
در نهایت، «شکارچیان» پرسش‌های بنیادینی درباره عدالت عمومی، اخلاق رسانه‌ای و تمایل جمعی به انتقام مطرح می‌کند و بیننده را به تفکر وامیدارد.