«انفجاری از تسکین زمخت و بیپیرایه»: چرا فیلم برکینگ گلاس فیلم روحیهبخش من است
مقالهای درباره فیلم برکینگ گلاس (1980) و نقش آن به عنوان فیلم تسلیبخش نویسنده در مقابل شغل شرکتی. نگاهی به لندن دهه 80، صنعت موسیقی شکارچی و شخصیت کیت کراولی.

برکینگ گلاس: تسلیبخشی در برابر سیستم
فیلم برکینگ گلاس محصول 1980 با بازی هزل اوکانر به عنوان یک فیلم تسلیبخش برای نویسنده در دوران کار شرکتی توصیف شده است. این فیلم با نمایش لندن پایان دوره پانک و آغاز «زمستان نارضایتی»، تسکینی زمخت در مقابل دورههای آموزشی بیپایان و تفکر گروهی ارائه میدهد. داستان حول محور کیت کراولی، خوانندهای آرمانگرا با ترانههای ضدسرمایهداری میچرخد که با صنعت موسیقی شکارچی درگیر میشود.
- نمایش واقعگرایانه صنعت موسیقی بر اساس تجربیات واقعی اوکانر
- تضاد بین اصول مارکسیستی کیت و دستکاریهای صنعت موسیقی
- نقش لندن پیش از نوسازی به عنوان یک شخصیت زمخت و پوستکنده
- قدرتنماییهای شرکتهای ضبط و تغییر صدای کیت برای مقبولیت بیشتر
هزل اوکانر: «تقریباً همه چیز در فیلم بر اساس خاطرات من بود.» دنیل به کیت: «میخواهی تمام عمرت رو مقابل دستشوییها بشینی؟» این فیلم با پایانی باز، تصویری اسیدی از یک دوره و یک صنعت ارائه میدهد که همچنان مرتبط به نظر میرسد.



