“آن ویدیو زندگی ما را نجات داد”: چگونگی مقاومت زنان در برابر سرکوب وحشیانه طالبان
زرمینا پریانی، فعال حقوق زنان، از تبعید در آلمان درباره تلاشهای طالبان برای خاموش کردن صدای زنان و دختران افغانستان پس از تسلط در سال ۲۰۲۱ سخن میگوید. او از اعتراضات، حمله به خانهاش و فرارش میگوید.
مقاومت زنان افغانستان در برابر طالبان
این گزارش به مقاومت شجاعانه زنان افغانستان bajo حکومت طالبان میپردازد، که از طریق روایت زرمینا پریانی، یک فعال حقوق زنان که اکنون در تبعید به سر میبرد، نقل میشود. داستان با شرح حمله شبانه طالبان به آپارتمان او و خواهرانش در کابل در ژانویه ۲۰۲۲ آغاز میگردد، که تنها سه روز پس از یک اعتراض نمادین که در آن یک برقه به نشانه اعتراض سوزانده شده بود، رخ داد. اقدام شدید طالبان پاسخی به انتشار گسترده عکس این اعتراض در رسانههای اجتماعی بود.
- ویدیوی نجاتبخش: خواهر زرمینا، تامانا، در لحظه حمله ویدیویی ضبط کرد که در آن فریاد میزد طالبان پشت در هستند. انتشار این ویدیو توجه جهانی را جلب کرد و به گفته آنها “زندگیشان را نجات داد”.
- زمینه شخصی: زرمینا از رشد در یک خانواده مذهبی در پنجشیر میگوید، جایی که در ابتدا باور داشت زنان “ناقص العقل” هستند، اما آموزش این باور را در او به چالش کشید.
- فرار و تبعید: پس از ۲۷ روز بازداشت و تهدید به مرگ، زرمینا با پوشیدن برقه به پاکستان و سپس به آلمان فرار کرد، اما هنوز هم احساس امنیت نمیکند و نگران خانوادهاش در افغانستان است.
“ما همیشه خطرات اعتراض را میدانستیم و آماده مرگ در خیابان بودیم، اما هرگز تصور نمیکردیم اینطور به دنبال ما بیایند – در وسط شب، با شکستن در خانهمان.” “حبس کردن سیستماتیک زنان و دختران [ توسط مقامات طالبان] از آموزش، اشتغال، مراقبتهای بهداشتی، آزادی بیان، زندگی عمومی و آزادی رفت و آمد، آزار و اذیت جنسیتی محسوب میشود.” – راشیدا مانجو، رئیس دادگاه مردمی. اکنون اعتراضات علنی عملاً ناپدید شدهاند و مقاومت به شکلهای نمادین در فضای داخلی محدود شده است. زرمینا در دادگاه مردمی زنان افغانستان در مادرید شهادت داد تا روایت این مبارزه برای تاریخ ثبت شود. او همچنان پیامهایی از دختران داخل افغانستان دریافت میکند که به ازدواج اجباری یا تن فروشی برای تغذیه کودکانشان وادار شدهاند. این داستان، نمادی از پایداری بیامان در برابر سرکوب شدید است.




