ناپدید شدن لیان ۱۴ ساله: اتهام بی‌توجهی پلیس به علت بومی بودن او
پرونده ناپدید شدن لیان ماری هاوسبرگ، دختر ۱۴ ساله بومی آمریکایی در سال ۱۹۹۹، نمونه‌ای از بی‌توجهی سیستماتیک به موارد ناپدیدشدگان بومی در مناطق شهری آمریکاست. پلیس نیویورک او را «فراری» طبقه‌بندی کرد در حالی که خانواده معتقدند این برچسب‌زنی به دلیل اصالت بومی او بوده است.
ناپدیدشدگان بومی در مناطق شهری آمریکا
پرونده لیان ماری هاوسبرگ که در ۱۸ مارس ۱۹۹۹ در بروکلین نیویورک ناپدید شد، نمونه‌ای از بی‌توجهی سیستماتیک به موارد ناپدیدشدگان بومی در آمریکاست. پلیس نیویورک بلافاصله او را «فراری» طبقه‌بندی کرد و پرونده را تا روز بعد ثبت نکرد. این در حالی است که آمار نشان می‌دهد بومیان آمریکا با نرخ دو برابری نسبت به سفیدپوستان ناپدید می‌شوند.
مشکلات سیستم ثبت داده‌ها
- طبقه‌بندی نادرست نژادی: در سیستم NamUs تا سالها نژاد لیان به اشتباه «سفیدپوست» ثبت شده بود
- تمرکز نادرست بر reservations: ۹۲٪ موارد ناپدیدشدگان بومی در خارج از مناطق حفاظت‌شده رخ می‌دهد
- برچسب‌زنی «فراری»: بومیان به طور نامتناسبی با این برچسب مواجه می‌شوند
تجربه خانواده‌ها
الن آرتال، ناپدری لیان: «پلیس به ما گفت او یک دو روز دیگر برمی‌گردد. این پاسخ برایمان بسیار تحقیرآمیز بود»
لیندا رودریگز، مادر جردن نوواک: «هر بار یک زن موبلند با چشم‌های آبی ناپدید می‌شود، همه منابع را بسیج می‌کنند اما دختر قهوه‌ای‌پوست مرا نادیده گرفتند»
این موارد نشان‌دهنده بحران MMIP (ناپدیدشدگان و قربانیان قتل بومیان) در مناطق شهری آمریکاست که نیازمند اصلاحات اساسی در شیوه‌های جمع‌آوری داده‌ها و بررسی پرونده‌هاست.