شکایت کوچک من: مهمانیهای اداری مثل کار هستند زیرا واقعاً کار محسوب میشوند
مقالهای درباره احساسات منفی در مورد مهمانیهای اجباری اداره و برنامههای تیمی که به جای تفریح، استرس و کار اضافی ایجاد میکنند.
نگاهی به مهمانیهای اجباری اداره
این مقاله به تحلیل احساسات کارمندان در مورد مهمانیهای اداری و برنامههای تیمی اجباری میپردازد. نویسنده بیان میکند که این رویدادها به جای ایجاد شادی و تقویت روحیه، اغلب به عنوان کار اضافی و منبع استرس восприه میشوند. مشکل اصلی این است که کارمندان مجبور هستند با افرادی معاشرت کنند که تنها نقطه مشترکشان کار است و این معاشرت مصنوعی در فضایی انجام میشود که حتی نوشیدن و صحبت کردن نیز باید با احتیاط انجام شود.
- مهمانیهای اداره اغلب باعث ایجاد اضطراب اجتماعی و احساس اجبار میشوند
- برنامههایی مانند سکرت سانتا در اداره به جای لذت، استرس هدیه دادن به همکاران غریبه را ایجاد میکنند
- کارمندان و مدیران هر دو در موقعیت گروگانگیری متقابل قرار میگیرند
- فضای اداره حتی در مهمانی نیز غیرصمیمی و کنترل شده باقی میماند
- نویسنده پیشنهاد میکند به جای این برنامهها، به کارمندان زودتر مرخصی داده شود
"من بسیاری از همکارانم را دوست دارم، اما در طول سال با آنها معاشرت نمیکنم. پس چرا باید در کریسمس این کار را انجام دهم؟" "اگر مهمانی مانند کار به نظر میرسد، به این دلیل است که واقعاً کار محسوب میشود"
در نهایت، مقاله پیشنهاد میکند که شرکتها به جای برگزاری مهمانیهای اجباری، به کارمندان آزادی بیشتری برای جشن گرفتن به روش خودشان بدهند.
