بررسی آلبوم «Sick Elixir» از بلوان: سفر تاریک و فرورونده به دنیای موسیقی بیس
آلبوم جدید جیمی رابرتز (بلوان) با ریتم‌های گلیچی و صداهای تکاندهنده، تجربه‌ای تاریک و فرورونده از موسیقی الکترونیک ارائه می‌دهد. این اثر با الهام از مبارزه با اعتیاد و از دست دادن دوستان، فضایی سنگین و روان‌گسیخته خلق کرده است.
بررسی آلبوم Sick Elixir از بلوان
آلبوم Sick Elixir اثر جیمی رابرتز معروف به بلوان، تجربه‌ای تاریک و فرورونده در دنیای موسیقی الکترونیک ارائه می‌دهد. این اثر با ریتم‌های گلیچی، صداهای صنعتی و خوانش‌های تغییر شکل یافته، فضایی غم‌انگیز و روان‌گسیخته خلق کرده که مستقیماً از تجربیات شخصی هنرمند با اعتیاد و از دست دادن دوستان الهام گرفته است. موسیقی بلوان در این آلبوم از چهارچوب‌های معمول تکنو فاصله گرفته و بیشتر به سمت هیپ‌هاپ، الکترو و فوت‌ورک تمایل دارد.
- آهنگ‌ها عمدتاً در قطعات سه دقیقه‌ای فشرده شده‌اند اما مملو از صداهای پیچیده و اختلال‌های عمدی هستند
- خوانش‌ها به صورت زمخت و نجواهای هراس‌آلود ارائه شده و معمولاً قابل فهم نیستند
- حتی صداهای به ظاهر بی‌ضرر مانند پارس سگ هنرمند در قطعه «Weirdos United» به عنصری تهدیدآمیز تبدیل می‌شوند
- فضای کلی آلبوم به گونه‌ای است که پایان آن مانند «بالا آمدن برای نفس کشیدن» حس می‌شود
«سفر سریع به ذهن آشفته‌ای که اضافه کاری می‌کند» - توصیف الکسیس پتریدیس از تجربه گوش دادن به آلبوم
این اثر اگرچه برای شنوندگان عام مناسب نیست، اما سفر ارزشمندی به عمق موسیقی آزمایشی و تاریک معاصر ارائه می‌دهد.