تجربی، حسی و سیاسی: دآنجلو مرزهای موسیقی سول را به طور بنیادین بازتعریف کرد
دآنجلو، خواننده پیشگام سبک نئو-سول، با وجود انتشار تنها سه آلبوم استودیویی، تأثیری شگرف بر موسیقی گذاشت. آثار او که ترکیبی از تجربهگرایی، حسآمیزی و مضامین سیاسی بودند، مرزهای موسیقی سول را گسترش دادند.
دآنجلو: نابغهای که موسیقی سول را دگرگون کرد
دآنجلو، خواننده و موسیقیدان آمریکایی، با وجود انتشار تنها سه آلبوم استودیویی در طول سه دهه، تأثیری ماندگار بر موسیقی سول و نئو-سول گذاشت. آلبوم اول او، Brown Sugar، که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد، نه تنها موفقیت تجاری و انتقادی بزرگی داشت، بلکه خود به تنهایی سبک جدیدی به نام "نئو-سول" را پایهگذاری کرد. این آلبوم، برخلاف تصور رایج، تنها یک بازگشت به گذشته نبود، بلکه تلفیقی نوآورانه از هیپ-هاپ، جاز، گاسپل و تاریخ موسیقی سیاهان بود و تحت تأثیر شدید هنرمندی مانند پرینس قرار داشت.
- آلبوم Voodoo (۲۰۰۰) گامی به سوی تجربهگرایی بیشتر و لحنی تاریکتر بود و به مسائل پیچیدهای مانند مردانگی سیاه میپرداخت.
- آلبوم Black Messiah (۲۰۱۴) پس از سکوت طولانی، با مضامین اجتماعی قوی مانند خشونت پلیس و نژادپرستی سیستماتیک ظاهر شد.
- اگرچه حجم کارهای منتشر شده او محدود است، اما هر سه آلبوم از کیفیت هنری فوقالعادهای برخوردارند.
کوئستلاو، درامر گروه روتس، درباره او گفت: "من او را نابغهای فراتر از کلمات میدانم." منتقدی آلبوم Voodoo را با آثار ماندگار مایلز دیویس و جان کولترین مقایسه کرد.
در نهایت، میراث دآنجلو نشان میدهد که کیفیت بر کمیت غلبه دارد و آثار محدود اما عمیق او برای دههها ماندگار خواهند بود.
