ده قطعه برتر دآنجلو: معمار احساسات صوتی نسل ایکس سیاه‌پوستان
بررسی ده قطعه برتر دآنجلو، خواننده نئوسول متوفی، از حس‌گرایی الهی در «Higher» تا تفسیر اجتماعی تند در «The Charade». کاتالوگ کمحجم اما خیرهکننده او که نسل را تحت تأثیر قرار داد.
ده قطعه برتر دآنجلو
دآنجلو با آلبوم اولش Brown Sugar در سال ۱۹۹۵ صحنه موسیقی را متحول کرد و خاطرات استیوی واندر، ماروین گی و دیگران را زنده کرد. این آلبوم با حس‌گرایی smoldering و زیرلایه‌های هیپ‌هاپ، ابزارشناسی دقیق و تعهد به هنر jam بی‌پایان مشخص می‌شد.
- Lady (1995): خواهر قطعه عنوانی آلبوم Brown Sugar که از لذت عشق برنده شده با bass سنگین و groove recite لذت می‌برد.
- Higher (1995): تلفیق gospel و innuendo اتاق خواب با عشق کیهانی و falsetto soul که معمار احساسات صوتی نسل ایکس سیاه‌پوستان بود.
- Devil’s Pie (2000): دنباله تاریک sermon هیپ‌هاپ لورین هیل با تصاویر horror film و indictment سیستم سرمایه‌داری نژادی.
- Untitled (How Does It Feel) (2000): بزرگترین tribute به پرینس با eroticism آهسته و انرژی زن‌محور orgasmic.
- Africa (2000): لالایی ظریف از پدر به پسر با inheritance diaspora و humility پدری.
“Ain’t no justice, it’s just us …” – Devil’s Pie “All we wanted was a chance to talk / ‘Stead we only got outlined in chalk” – The Charade
در دوران Black Lives Matter، آلبوم Black Messiah با قطعاتی مانند Ain’t That Easy و The Charade به عنوان antidote به anti-blackness ظاهر شد. Really Love با spoken word اسپانیایی و Prayer با swamp groove holy revival امید و مقاومت سیاه‌پوستان را تجسم بخشیدند. دوئت با لورین هیل در Nothing Even Matters قلعه quiet و عشق نجات‌بخش را ساخت.