در یک روز آفتابی، همسر سابق من به سالن آرایشی که کار میکردم آمد و از نزدیک به من شلیک کرد
راشل ویلیامز خشونت خانگی را یک «وضعیت اضطراری ملی» میخواند. پس از آنکه از آخرین حمله همسر سابقش جان سالم به در برد، پسر نوجوانش که از آسیب روانی رنج میبرد خودکشی کرد و او مبارزه برای پایان دادن به چرخه وحشتناک سوء استفاده را آغاز کرد.
داستان بقای راشل ویلیامز از خشونت خانگی
راشل ویلیامز که اکنون یک فعال ضد خشونت خانگی است، داستان وحشتناک سوء استفاده ۱۸ ساله از سوی همسر سابقش دارن را روایت میکند. این سوء استفاده با عشقبمباران اولیه آغاز شد و به تدریج به خشونت فیزیکی از جمله خفهکردن، مشت و لگد و در نهایت تیراندازی در سالن آرایشگاه کشید. راشل بر اهمیت شناخت الگوهای رفتار خطرناک تأکید میکند و میگوید قربانیان هر روز با این سؤال از خواب بیدار میشوند که «امروز چگونه مهاجم خود را آرام کنم؟»
- خشونت خانگی یک انتخاب است و با اراده آزاد انجام میشود
- قربانیان به طور متوسط ۵۰ مورد سوء استفاده را تجربه میکنند و ۷ بار تلاش ناموفق برای ترک رابطه دارند
- خفهکردن غیرکشنده میتواند باعث سکته مغزی در زنان زیر ۴۰ سال شود
- زنان قربانی خفهکردن ۷ برابر بیشتر در معرض قتل هستند
- سیستم عدالت کیفری در برخورد با خشونت خانگی شکسته است
دارن همیشه به من میگفت: «فقط یک راه برای خروج وجود دارد و آن در جعبه چوبی است.» خشونت خانگی یک اثر موجی دارد - پسرم به وضوح از آن احساس شرم میکرد.
راشل پس از تراژدی از دست دادن پسرش جک، سازمان «SUTDA» را تأسیس کرد و برای ایجاد پناهگاهی به نام «خانهای که جک ساخت» برای کودکان و جوانان تلاش میکند. او خواستار آموزش همگانی درباره روابط سالم و برخورد جدیتر با دستورهای منع تماس است.
