سقوط و بازگشت بکر و ویگینز: شکوه ورزشی معنای زندگی نیست

سقوط و بازگشت دو ورزشکار افسانه‌ای

اتوبیوگرافی‌های بوریس بکر و برادلی ویگینز داستان‌هایی مشابه از دنیای بی‌رحم ورزش را روایت می‌کنند. آن‌ها نشان می‌دهند که موفقیت ورزشی به خودی‌ خود معنا و هدف زندگی نمی‌آورد. هر دو ورزشکار با مشکلات جدی روبرو شدند: بکر به زندان افتاد و ویگینز به اعتیاد به کوکایین دچار شد.

• موفقیت زودهنگام بکر در ۱۷ سالگی باعث احساس محدودیت شدید در او شد
• ویگینز در جوانی مورد سوءاستفاده جنسی مربی خود قرار گرفت
• هر دو در بزرگسالی توسط مربیان و تیم‌های خود نادیده گرفته شدند
• رابطه‌های سالم بیرون از ورزش به بهبودی آن‌ها کمک کرد

ویگینز: «شکوه ورزشی نمی‌تواند بافت‌های زخم‌شده را جادویی کند» بکر: «اگر در ۱۷ سالگی ویمبلدون را نمی‌بردم، هیچ‌یک از این‌ها اتفاق نمی‌افتاد»

این داستان‌ها نشان می‌دهند که ورزش باید برای ایجاد محیطی امن‌تر و حمایتی‌تر تغییر کند.